Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant Asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 marca 2014 r. sprawy ze skargi J. K. i W. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę
Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. na podstawie art. 207, art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej jako O.p.) oraz § 15 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz.U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1371 ze zm.) odmówił J. i W. K. (skarżący) umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości za 2009 r. w wysokości 18.704 zł wraz z odsetkami obliczonymi na dzień 4 lipca 2013 r. w wysokości 7.604 zł.
Po rozpatrzeniu odwołania, w którym skarżący zarzucili organowi naruszenie art. 67a § 1 pkt 3 O.p., Dyrektor Izby Skarbowej w B. na podstawie art. 233
§ 1 pkt 2 lit. a) O.p. uchylił decyzję Naczelnika w całości i umorzył 50 % zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie 9.352 zł oraz odmówił umorzenia pozostałej zaległości podatkowej w kwocie 9.352 zł. Wskazał, że zgodnie z art. 67 a § 2 O.p., umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w takiej części w jakiej została umorzona zaległość podatkowa, zatem umorzeniu uległy odsetki za zwłokę w kwocie 3.802 zł.
W uzasadnieniu organ podał, że stosownie do art. 67a § 1 pkt 3 O.p., na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, organ może umorzyć w całości lub części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną. W ocenie organu, przedmiotowe decyzje mają charakter indywidualnych decyzji uznaniowych, a uznanie administracyjne polega m.in. na tym, że nawet, gdy w sprawie zachodzą przesłanki umorzenia zaległości podatkowych, organ nie jest zobowiązany do wydania rozstrzygnięcia uwzględniającego w całości lub w części wniosek podatnika w tym przedmiocie. Zaznaczył, że uznaniowy charakter decyzji nie oznacza dowolności rozstrzygnięcia, tylko tworzy po stronie organu podatkowego obowiązek oceny zebranego materiału dowodowego w oparciu o przesłanki. Organ określił, że ważny interes podatnika postrzegany jest jako nadzwyczajna, niezależna od podatnika utrata możliwości zarobkowych ujmowana w kontekście powszechnie uznanego systemu wartości takich jak życie czy zdrowie ludzkie, bezpieczeństwo rodziny itp. Interes publiczny pojmowany jest natomiast jako potrzeba zapewnienia dochodów w budżecie państwa z jednej strony, ale także jako respektowanie wartości uniwersalnych dla całego społeczeństwa jak sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie do organów państwa z drugiej strony. Organ wskazał, że jego zadaniem było zbadanie, czy któraś z ww. przesłanek zaistniała. Przywołał zatem treść oświadczenia majątkowego skarżących oraz przedstawił ich sytuację życiową, m.in. kłopoty z sercem oraz leczenie się w poradni psychologicznej skarżącego, a także problemy zdrowotne skarżącej.
Dyrektor zauważył wystąpienie przesłanki ważnego interesu podatnika z uwagi na stan zdrowia W. K. oraz niskie dochody rodziny. Jednocześnie uwzględniając takie wartości jak poczucie bezpieczeństwa oraz dobro rodziny i zaspokojenie jej potrzeb mieszkaniowych, w niniejszej sprawie dostrzegł także przesłankę interesu publicznego.