Po upływie terminu do składania wniosków, zakreślonego w obwieszczeniu, o którym mowa w par. 21 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239/ i po wydaniu przez organ I instancji decyzji co do sprzedaży lub ustanowienia użytkowania wieczystego, ze względu na związanie wydaną decyzją /art. 110 Kpa/, organ nie może dowolnie wycofać nieruchomości z wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jana M. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku z dnia 11 maja 1987 r. w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego przekazania w użytkowanie wieczyste działki i sprzedaży położonego na niej budynku zabytkowego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Miasta i Gminy S., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od organu stopnia wojewódzkiego kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Naczelnik Miasta i Gminy S. decyzją z dnia 18 grudnia 1979 nr 20/79 ustanowił użytkowanie wieczyste terenu nr ewid. 1197, położonego przy ul. Ś. nr 22 w S., na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej oraz nieodpłatnie przekazał znajdujące się tam budynki. Odpowiedni akt notarialny został sporządzony w dniu 24 grudnia 1979 r. i wpisany w księdze wieczystej nr 16510, prowadzonej przez Państwowe Biuro Notarialne.
Pismem z dnia 14 stycznia 1986 r. Jan M. zwrócił się do Urzędu Miasta i Gminy S. o sprzedanie mu omawianej nieruchomości, zapewniając jednocześnie, że znajdujący się tam budynek użytkowy zostanie wyremontowany zgodnie z wymaganiami konserwatora wojewódzkiego. W związku z powyższym Naczelnik Miasta i Gminy S. zwrócił się pismem z dnia 16 kwietnia 1986 r. do Spółdzielni Mieszkaniowej o informację, czy ma ona zamiar wykorzystać omawiany teren, stosownie bowiem do zawartej umowy Spółdzielnia została zobowiązana do zabudowy działki w terminie 4 lat, a termin ten minął już w 1983 r.
W odpowiedzi na powyższe pismo Spółdzielnia powiadomiła, że opracowanie dokumentacji nastąpi dopiero w 1987 r. i wtedy zostanie wyjaśnione, czy sporny teren będzie potrzebny do realizacji na sąsiedniej działce budynku mieszkalno-usługowego.
W związku z powyższym Naczelnik Miasta i Gminy zwrócił się do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Białymstoku o zajęcie stanowiska, czy wobec zamieszczenia budynku przy ul. Ś. nr 22 w spisie obiektów zabytkowych będzie możliwe zrealizowanie budynku mieszkalno-usługowego, czy też obiekt ten musi być zachowany. W załączeniu przesłano podanie skarżącego o sprzedaż budynku.
Wojewódzki Konserwator Zabytków w piśmie z dnia 28 sierpnia 1986 r. stwierdził, że dom położony na omawianym terenie jest obiektem zabytkowym pochodzącym z lat 80-tych XIX wieku i podlega ochronie konserwatorskiej w myśl ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48/. Obiekt ten powinien pozostać na swoim miejscu i nie może być przeniesiony. Zdaniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, pozostawienie go na miejscu nie będzie kolidowało z budową budynku usługowo-mieszkalnego na sąsiedniej nieruchomości, ale projekt tego budynku powinien być uzgodniony. W związku z powyższym poparł starania Jana M. o przejęcie zabytkowego domu, a przeprowadzenie w nim prac remontowo-budowlanych uzależnił od uzyskania zgody i wytycznych Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Po uzyskaniu stanowiska Wojewódzkiego Konserwatora zabytków Spółdzielnia Mieszkaniowa pismem z dnia 27 września 1986 r. zawiadomiła Naczelnika Miasta i Gminy S., że przekazuje mu omawiany budynek zabytkowy wraz z działką. W związku z powyższym decyzją z dnia 30 września 1986 r. Naczelnik Miasta i Gminy S. rozwiązał umowę wieczystego użytkowania tej nieruchomości.
Po sporządzeniu wyceny budynku zabytkowego i drzewostanu oraz ustaleniu ceny działki Naczelnik Miasta i Gminy S. na podstawie par. 20 i 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239/ podał do wiadomości wykaz obejmujący nieruchomość zabudowaną budynkiem zabytkowym do przekazania w użytkowanie wieczyste wraz ze sprzedażą budynku na własność osobie fizycznej. Wnioski o nabycie tej nieruchomości należało składać w Urzędzie Gminy do dnia 22 grudnia 1986 r. Jak wynika z notatki, obwieszczenie było wywieszone na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w okresie od 10 listopada do 22 grudnia 1986 r.