Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Marek Stojanowski Sędziowie WSA - Elżbieta Sobielarska WSA - Elżbieta Lenart (spr.) Protokolant - Anna Jurak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej W. z dnia [...] września 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przydziału kwatery 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy Nr [...] W. z dnia [...] czerwca 2003 r., znak: [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej na rzecz L. K. kwotę 10 zł (dziesięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2003 r. znak [...] Wojskowa Agencja Mieszkaniowa Oddział Rejonowy W. utrzymała w mocy decyzję Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy nr [...]z dnia [...] czerwca 2003 r. znak [...] odmawiającą przydziału kwatery nr [...] przy ul. [...] w W. o strukturze [...], powierzchni mieszkalnej [...] m- i powierzchni użytkowej [...] m-, jako kwatery stałej na rzecz chor. sztab. rez. L.K.
Z ustaleń organu wynika, że dniu 29 grudnia 1995 r. Szef Służby Zakwaterowania i Budownictwa Garnizonu na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 1976 roku o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19, z późn. zm.), przydzielił - w ramach rozkwaterowania -L. K. osobną kwaterę stałą położoną w W. przy ul. [...]. W dacie wydania tej decyzji L. K. pozostawał -od dnia 17 grudnia 1994r- w związku małżeńskim z D. U. posiadającą spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w W. przy ul. [...].
Powyższe okoliczności spowodowały przeprowadzenie postępowania administracyjnego w myśl art. 29 ust. 1 pkt. 2 i 3 cytowanej ustawy, która jednoznacznie określała, iż żołnierzowi zawodowemu i osobie uprawnionej nie przydzielało się osobnej kwatery stałej, jeżeli małżonek żołnierza zawodowego lub osoby uprawnionej posiada lokal mieszkalny przydzielony na podstawie prawa spółdzielczego.
Mając powyższe na uwadze Wojskowa Agencja Mieszkaniowa Oddział Rejonowy W. decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2000r - wydaną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.- stwierdziła z urzędu nieważność decyzji Szefa Służby Zakwaterowania i Budownictwa Garnizonu z dnia [...] grudnia 1995 roku jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Uznała ona , że skoro w dacie wydania przedmiotowej decyzji ([...] grudnia 1995r.) żona L. K. posiadała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego , to fakt orzeczenia przez Sąd w dniu [...] marca 1998r. rozwodu małżonków D. i L. K., nie ma znaczenia w sprawie, ponieważ ocenie podlega stan faktyczny i prawny w dacie wydania decyzji.
Po rozpoznaniu odwołania L. K., Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2001r. utrzymał w mocy w/w decyzję.
Nie zgadzając się z takim stanowiskiem L. K. wystąpił ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 14 listopada 2002r. w sprawie sygn. akt I SA 765/01 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił jego skargę, uznając, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Sąd nie znalazł podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji podejmowanych przez Wojskowa Agencję Mieszkaniową w stosunku do L. K., a podnoszony przez niego zarzut dotyczący nieuwzględnienia słusznego interesu obywatela w rozumieniu art. 5 k.p.a. nie może- w ramach jego stosowania - rażąco naruszać prawa.
W dniu 16 stycznia 2003r. L. K. złożył nowy wniosek o przyznanie mu, jako kwatery stałej , obecnie zajmowanego lokalu przy ul. [...] w W.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2003 r. znak [...] Wojskowa Agencja Mieszkaniowa Oddział Terenowy nr [...] W. odmówiła L. K. przydziału kwatery nr [...] przy ul. [...] w W. o strukturze [...], powierzchni mieszkalnej [...] m- i powierzchni użytkowej [...] m-, jako kwatery stałej. Agencja uznała, że wobec stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] grudnia 1995 r. o przydzieleniu mu, w ramach rozkwaterowania, osobnej kwatery stałej położonej w W. przy ul. [...], jest on zobowiązany do jej zwolnienia, co powoduje, że nie można mu przydzielić jej ponownie. Ponadto, zgodnie z treścią art. 40 ust.1 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz.368), nie przydziela się kwatery stałej w wypadku, gdy żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, pełnionej jako służba stała, nie otrzymał przed datą zwolnienia ze służby przydziału kwatery lub nie został mu wypłacony ekwiwalent pieniężny, w takim wypadku osobie tej przysługuje tylko ekwiwalent. Dlatego też należy uznać, iż wobec stwierdzenia nieważności decyzji przydziału osobnej kwatery stałej, nie można mówić o wydaniu takiej decyzji przed datą zwolnienia L. K. z zawodowej służby wojskowej. Mając powyższe na uwadze przysługuje mu jedynie ekwiwalent pieniężny.