1. Wywiad społeczny, o jakim mowa w instrukcji nr 16/76 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 października 1976 r. w sprawie wywiadów społecznych /Dz.Urz. MZiOS nr 21 poz. 75/, powinien odpowiadać co do treści przepisom dotyczącym sporządzania protokołów /art. 67 par. 1 i 2 Kpa/ i powinien być podpisywany przez stronę na zasadzie art. 68 par. 2 Kpa przed wpisaniem do wywiadu proponowanej formy pomocy.
2. Wywiad społeczny, będący podstawą orzekania o przyznaniu uprawnienia /pomocy społecznej/, w całości podlega przepisom o dowodach /dział II, rozdział 4 Kpa/, w tym także art. 81.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Stanisława Z. na decyzję Głównego Lekarza Wojewódzkiego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 13 listopada 1987 r. w przedmiocie przyznania zasiłku pieniężnego z funduszy pomocy społecznej.
Decyzją z dnia 23 października 1987 r. nr ZO.9141.III.1395/87 Kierownik Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Miejskiego w T. M. orzekł o przyznaniu Stanisławowi Z. zasiłku pieniężnego ze środków opieki społecznej w wysokości 15.000 zł na zakup szafki i stołu kuchennego. Z decyzji wynika, że działano na wniosek zainteresowanego i z wykorzystaniem ustaleń wywiadu społecznego, a za podstawę prawną do tego działania przyjęto art. 1, 3 pkt a i art. 21 ustawy z dnia 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej /Dz.U. R.P. nr 92 poz. 726 ze zm. oraz par. 2 ust. 1 pkt 3 instrukcji nr 5/68 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 lutego 1968 r. w sprawie pomocy społecznej w formie świadczeń pieniężnych - Dz.Urz. MZiOS nr 6 poz. 33 ze zm./.
Od tej decyzji Stanisław Z. odwołał się, stwierdzając, że osobie przeprowadzającej wywiad zgłaszał, iż nie ma środków na opłacenie komornego. Otrzymuje miesięcznie z tytułu renty inwalidzkiej 8.450 zł, ale za zainstalowanie telefonu płaci miesięcznie 3.600 zł. Domagał się przy tym załatwienia jego pisma z dni 20 lutego 1987 r.
Odwołania nie uwzględniono i decyzją nr ZO.II.914a/29/87 z dnia 13 listopada 1987 r. Zastępca Dyrektora Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Piotrkowie Trybunalskim utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji ostatecznej podał, że Stanisław Z. otrzymał w 1987 r. 4 zasiłki celowe na łączną kwotę 41.000 zł /licząc z zasiłkiem przyznanym zaskarżoną decyzją/ oraz pomoc rzeczową o wartości 5.160 zł. Organ wskazał, że ze środków opieki społecznej Stanisław Z. opłaca zaległe opłaty za telefon i czynsz, domaga się środków na zakup dodatkowych mebli i ubiega się o pralkę automatyczną.
Decyzję ostateczną zaskarżył Stanisław Z. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, uznając za główny motyw swej skargi to, że pracownicy sporządzający protokoły z wywiadów społecznych nie przedstawiają ich zainteresowanym do podpisu.
W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o jej oddalenie, stwierdzając, że instrukcja nr 16/76, zgodnie z którą sporządzane są wywiady społeczne, "nie nakłada obowiązku podpisywania się na wywiadach podopiecznego, u którego wywiad się przeprowadza. Za treść wywiadu odpowiedzialny jest pracownik socjalny". Pozostałe wywody w odpowiedzi na skargę powtarzały opis stanu faktycznego sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarżący na pytanie Sądu oświadczył, że nie kwestionuje decyzji o przyznaniu mu zasiłku pieniężnego w wysokości 15.000 zł, a nawet pieniądze te spożytkował zgodnie z przeznaczeniem, chodzi mu natomiast o to, że zakres otrzymywanej przez niego pomocy społecznej jest niedostateczny w stosunku do potrzeb. Tak określony zakres skargi znacznie wykraczał poza zakres przedmiotowy decyzji objętej skargą, co było główną przyczyną oddalenia skargi.