Skarga Ireny D. na decyzję Dyrektora Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy w przedmiocie przydzielenia lokalu zamiennego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Dzielnicowego w Warszawie , a także
Tezy

Sformułowanie art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, że lokal zamienny powinien mieć nie gorsze wyposażenie techniczne niż lokal dotychczas zajmowany, nie dotyczy tylko urządzeń technicznych, lecz oznacza, że jeżeli lokal dotychczas zajmowany miał kuchnię, lokal zamienny powinien obejmować także pomieszczenie kuchenne.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ireny D. na decyzję Dyrektora Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 31 sierpnia 1987 r. w przedmiocie przydzielenia lokalu zamiennego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Dzielnicowego w Warszawie z dnia 28 maja 1987 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Dyrektora Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/2

Dyrektor Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy decyzją z dnia 31 sierpnia 1987 nr SL.III-8172/567/87 utrzymał w mocy decyzję Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Dzielnicowego w Warszawie z dnia 28 maja 1987 r. w sprawie przydzielenia Irenie D. lokalu nr 41 w domu nr 3 przy ul. W. jako lokalu zamiennego. W uzasadnieniach tych decyzji podano, iż ostateczną decyzją właściwego organu cofnięto Irenie D. przydział mieszkania funkcyjnego nr 1 w domu nr 3 przy ul. P., pozostającego w dyspozycji Państwowego Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci, Młodzieży i Dorosłych w W., nakazano opróżnienie zajmowanego lokalu oraz - wobec przejścia wymienionej na emeryturę - uznano prawo do uzyskania lokalu zamiennego. Przydzielony lokal - jak podano - jest tak zwaną kawalerką o powierzchni użytkowej 19 m2, w tym mieszkalnej 13,6 m2, wyposażony w instalację elektryczną, wodną, kanalizacyjną, gazową, w.c. z łazienką oraz instalację centralnego ogrzewania. Uznano, że spełnia on warunki lokalu zamiennego określone w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 0 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/. Nawiązując do treści odwołania, wskazano, iż brak w przydzielonym lokalu odrębnego pomieszczenia kuchennego nie mógł rzutować na sposób rozstrzygnięcia sprawy, albowiem przepis art. 6 prawa lokalowego przewiduje konieczność zapewnienia osobie podlegającej przekwaterowaniu odpowiedniej powierzchni mieszkalnej, a nie użytkowej, do której zalicza się powierzchnia kuchni.

Na decyzję organu odwoławczego skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła Irena D., domagając się uchylenia wydanych decyzji. Podała, iż lokal dotychczas zajmowany obejmuje 2 pokoje z kuchnią o pełnym wyposażeniu technicznym. Natomiast lokal przydzielony jako zamienny jest lokalem jednoizbowym z przedpokojem i łazienką o znacznie gorszym wyposażeniu technicznym, gdyż nie ma pomieszczenia kuchennego, brak jest w nim zlewozmywaka i umywalki, a także nie ma ciepłej wody mimo wyposażenia łazienki w urządzenia. Ponadto stan techniczny tego lokalu wykazuje wiele wad, jak brak kaloryfera w pokoju, podłoga w przedpokoju jest wykonana z betonu i zdewastowana, okno wypaczone w takim stopniu, że tworzy się kilkucentymetrowa szpara, drzwi wejściowe i futryna uszkodzone, brak palnika w kuchence gazowej, łuszczące się ściany i stolarka, mimo ich malowania. Ten sam lokal - zdaniem skarżącej - nie pozwalał na stwierdzenie, iż przydzielony lokal ma nie gorsze wyposażenie techniczne od lokalu dotychczas zajmowanego, jak to przyjęto w decyzji organu odwoławczego, a protokół z dnia 27 sierpnia 1987 r., dotyczący stanu technicznego lokalu, nie odpowiada stanowi faktycznemu, przy czym został sporządzony bez jej udziału.

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, uznając - z powołaniem się na wspomniany protokół, że usterki, o których mowa w skardze, zostały usunięte, a lokal spełnia warunki określone w art. 6 ust. 1 prawa lokalowego. Pismem z dnia 15 stycznia 1988 r. organ odwoławczy wyjaśnił /powołując się na pismo Rejonu Obsługi Mieszkańców z dnia 11 grudnia 987 r./, że w toku remontu bieżącego w omawianym lokalu zainstalowany został grzejnik, dopasowano stolarkę okienną, naprawiono drzwi i futrynę. Stwierdzono także, iż w przedpokoju ułożona jest podłoga z PCV w stanie dobrym, a ściany i sufity pomalowane są farbą klejową.

Strona 1/2