skarg R. M. i A. M. na decyzję SKO w Warszawie w przedmiocie przyznania prawa użytkowania wieczystego nieruchomości warszawskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Monika Nowicka NSA Anna Lech (spr.) Protokolant Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2004 r. sprawy ze skarg R. M. i A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2002 r. nr [...] w przedmiocie przyznania prawa użytkowania wieczystego nieruchomości warszawskiej oddala skargi

Uzasadnienie strona 1/7

Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 2001 r., działając na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279) i art. 105 § 1 kpa, umorzył postępowanie z wniosku z dnia 13 grudnia 1948 roku złożonego przez H. M. o przyznanie prawa własności czasowej (obecnie prawa użytkowania wieczystego) do gruntu dawnej nieruchomości warszawskiej położonej w Warszawie przy ul. [...] oznaczonej jako Hip. Nr [...],[...],[...].

W uzasadnieniu podał, że przedmiotem decyzji jest grunt o powierzchni 1.461 m.kw., stanowiący obecnie własność m. st. Warszawy i będący częścią dawnej nieruchomości hipotecznej oznaczonej jako Hip. Nr [...],[...],[...] położonej w Warszawie przy ul. [...]. Grunt ten wchodzi obecnie w skład nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. [...], oznaczonej jako dz. ew. [...] z obrębu [...], o powierzchni 4.177 m.kw., uregulowanej w księdze wieczystej KW [...] prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Warszawy [...].

Związek Dzielnic-Gmin Warszawy nabył na własność, z mocy prawa, z dniem [...] maja 1990 roku, nieodpłatnie nieruchomość przy ul. [...] nr [...], co zostało potwierdzone decyzją Wojewody Warszawskiego Nr [...] z dnia [...] lipca 1992 roku. W myśl art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 25 marca 1994 roku o ustroju miasta stołecznego Warszawy mienie należące do Związku Dzielnic-Gmin Warszawy stało się mieniem m.st. Warszawy.

Nieruchomość ta znajduje się z mocy prawa w użytkowaniu wieczystym S., co zostało potwierdzone decyzją Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] października 1994 r. Nr [...] znak: [...].

Pozostała część dawnej nieruchomości hipotecznej Hip. Nr [...],[...],[...] nie stanowi własności m.st. Warszawy.

Dawna nieruchomość położona przy ul. [...] objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Z dniem 21

I SA 1172/02 listopada 1945 roku tj. z dniem wejścia w życie dekretu nieruchomości warszawskie, w tym grunt przedmiotowej nieruchomości, na podstawie art. 1 powołanego dekretu przeszły na własność m.st. Warszawy, a od 1950 roku, z chwilą likwidacji gmin, na własność Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 dekretu dotychczasowi właściciele lub ich następcy prawni, względnie osoby prawa ich reprezentujące - uprawnieni byli w ciągu sześciu miesięcy od dnia objęcia w posiadanie gruntu przez gminę do złożenia wniosku o przyznanie prawa użytkowania wieczystego (dawniej prawa własności czasowej) za czynszem symbolicznym lub prawa zabudowy za opłatą symboliczną. Gmina miała obowiązek uwzględnienia wniosku, jeżeli korzystanie z gruntów przez dotychczasowych właścicieli dało się pogodzić z przeznaczeniem tych gruntów określonym w planie zabudowania.

W sposób odmienny została potraktowana sprawa własności budynków znajdujących się na gruntach warszawskich. Zgodnie z przepisami powołanego dekretu budynki przechodziły na własność gminy tylko wówczas, gdy dotychczasowi właściciele lub ich następcy prawni nie złożyli w terminie wniosków o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste lub gdy wnioski te zostały załatwione odmownie.

Strona 1/7