Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Ziniewicz po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. O., A. M., E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 1345/15 w sprawie ze skargi D. O., A. M., E. K. na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] i postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz D. O., A. M., E. K. kwotę 1140 (jeden tysiąc sto czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 1345/15 po rozpoznaniu sprawy ze skargi D. O., A. M. i E. K. na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego, oddalił skargę. U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia oraz ocena prawna.
Wojewoda Warszawski decyzją z dnia [...]r., nr [...] działając na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym oraz ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) stwierdził nabycie przez Dzielnicę-Gminę W. z mocy prawa w dniu [...]r. nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej W. obręb ewidencyjny [...] jako działka nr [...], uregulowanej w księdze wieczystej nr KW [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...], zabudowanej budynkiem mieszkalnym.
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody W. nr [...] w części dotyczącej budynku wystąpiły D. O., A. M. i E. K. - następczynie prawne właściciela dekretowego nieruchomości, tj. Z. K..
Minister Administracji i Cyfryzacji postanowieniem z dnia [...]r., nr [...] zawiesił z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji Wojewody Warszawskiego nr [...] w zakresie dotyczącym nieruchomości budynkowej do czasu ostatecznego zakończenia postępowania prowadzonego przez Prezydenta [...] W. w sprawie o wydanie decyzji w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) do gruntu nieruchomości w. położonej przy ul. [...], nr działki [...] z obrębu [...].
W wyniku wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister Administracji i Cyfryzacji postanowieniem z dnia [...]r., nr [...] utrzymał w mocy własne rozstrzygnięcie. Minister podkreślił, że z akt sprawy wynika, iż ww. skomunalizowana nieruchomość objęta była działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279, zwany dalej "dekretem"). Art. 1 dekretu stanowi, że wszelkie grunty na obszarze m. st. Warszawy przechodzą z dniem wejścia w życie niniejszego dekretu na własność gminy W. Następnie na mocy przepisów art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130) stały się one własnością Skarbu Państwa. Przejście własności nie obejmowało budynków położonych na tych gruntach, o czym stanowi art. 5 dekretu, jako że budynki i inne przedmioty znajdujące się na gruntach przechodzących na własność gminy W. pozostają własnością dotychczasowych właścicieli. Organ odwoławczy wyjaśnił, że aby zachować ww. prawo konieczne było złożenie przez dotychczasowych właścicieli lub ich następców prawnych wniosku o przyznanie na tym gruncie prawa wieczystej dzierżawy (zmienionej później na własność czasową, a następnie na prawo użytkowania wieczystego) w terminie 6 miesięcy od dnia objęcia gruntu w posiadanie przez gminę. Prawo własności budynków byłych właścicieli przechodziło na własność gminy (a następnie Skarbu Państwa) dopiero w momencie uprawomocnienia się decyzji o odmowie przyznania im prawa własności czasowej (a następnie użytkowania wieczystego), albo nie złożenia we wskazanym terminie wniosku o przyznanie tego prawa. Z materiału dowodowego w sprawie wynika, iż wniosek o przyznanie prawa własności czasowej został złożony, jednakże nie wynika, aby zapadło prawomocne rozstrzygnięcie w tym zakresie. Natomiast, uznanie bądź nie uznanie, iż wniosek o przyznanie na tym gruncie prawa własności czasowej został złożony skutecznie (przyznano prawo własności czasowej - aktualnie użytkowania wieczystego) ma znaczenie dla ustalenia prawa własności budynków posadowionych na spornej nieruchomości w dniu komunalizacji - tj. na dzień [...]r. Organ odwoławczy podkreślił za organem pierwszej instancji, że rozpatrzenie wniosku dekretowego leży w kompetencji Prezydenta W.. W piśmie Urzędu [...] W. z dnia [...]r., nr [...] wskazano, że postępowanie administracyjne w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie własności czasowej gruntu położonego w W. przy ul. [...] hip. Nr [...] nie zostało dotychczas zakończone. Tym samym, Minister nie podzielił stanowiska wnioskodawców co do tego, że nie ma wątpliwości, iż budynek przy ul. [...] stanowił w dniu [...]r. i w dalszym ciągu stanowi współwłasność wnioskodawczyń.