Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędzia WSA del. Iwona Kosińska Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 1 września 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 896/08 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2008r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania należności zagranicznej oraz dodatku wojennego z tytułu pełnienia służby poza granicami kraju oddala skargę kasacyjną.
Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] maja 2008 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 3 oraz art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] odmawiającą przyznania płk. W. W. należności zagranicznej oraz dodatku wojennego z tytułu pełnienia służby poza granicami państwa w charakterze obserwatora wojskowego ONZ w A. W uzasadnieniu organ podał, że płk W. W. decyzją Ministra Obrony Narodowej z [...] lipca 2006 r. nr [...] został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku obserwatora wojskowego misji Organizacji Narodów Zjednoczonych UNAMA w A. Po zakończeniu pełnienia służby poza granicami kraju, wnioskiem z dnia 10 stycznia 2008 r. oficer zwrócił się do Ministra Obrony Narodowej o wypłatę należności zagranicznej oraz dodatku wojennego za okres pełnienia tam służby. Po rozpatrzeniu wniosku, decyzją z dnia [...] marca 2008 r. organ odmówił wnioskodawcy przyznania powyższych należności. W odwołaniu od powyższej decyzji oficer wniósł o zmianę decyzji w części dotyczącej przyznania mu dodatku wojennego. W uzasadnieniu stwierdził, iż organ nie wyjaśnił w jakim charakterze W. W. pełnił służbę w A., ograniczył się bowiem tylko do zacytowania stwierdzenia wpisanego w skierowaniu oficera do służby w tym kraju. Minister Obrony Narodowej wyjaśnił, iż wnioskodawca został skierowany do pełnienia służby poza granicami państwa w charakterze obserwatora wojskowego. Natomiast z dokumentów wystawionych przez Organizacje Narodów Zjednoczonych wynika, iż oficer pełnił też inne funkcje - oficera łącznikowego oraz doradcy wojskowego. Nie oznacza to jednak, zdaniem organu, iż oficer uzyskał prawo do przyznania dodatku wojennego, ponieważ charakter jego służby, pomimo wykonywania zadań dodatkowych, mieścił się w pojęciu zawartym w § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 maja 2004 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 140, poz. 1479 ze zm.), tj. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych. Zgodnie zaś z treścią § 10 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz.U. Nr 162, poz. 1698 ze zm.), żołnierz zawodowy skierowany w charakterze obserwatora wojskowego lub osoby posiadającej status obserwatora wojskowego do misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych otrzymuje jednorazową należność pieniężną oraz należność zagraniczną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 października 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 896/08 po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. W. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania należności zagranicznej oraz dodatku wojennego z tytułu pełnienia służby poza granicami kraju, oddalił skargę. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że materialnoprawną przesłanką decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] jest przepis art. 102 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.). Zgodnie z jego brzmieniem żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje należność zagraniczna oraz mogą być przyznane inne należności pieniężne, odpowiednio do warunków pełnienia zawodowej służby wojskowej. Przepis statuuje zasadę, wedle której należności pieniężne przyznawane żołnierzom zawodowym skierowanym do pełnienia służby poza granicami Polski są uzależnione od charakteru tej służby oraz zadań, które faktycznie wykonywał. Należy zatem przyjąć, że żołnierz zawodowy powinien otrzymać należność pieniężną za zadania jakie faktycznie wykonywał zagranicą i w jakich warunkach się znajdował. Rozwinięciem tych zasad są przepisy rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami kraju, które szczegółowo ustala warunki wedle których żołnierzom zawodowym przyznaje się należności za pełnienie służby poza granicami Polski.