Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek Jolanta Rajewska Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jerzego W. Firma Handlowa "W." z/s w D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 764/05 w sprawie ze skargi Jerzego W. Firma Handlowa "W." z/s w D. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 17 lutego 2005 r. (...) w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Jerzego W. Firma Handlowa "W." z/s w D. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 900 zł /dziewięćset/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 września 2005 r. oddalił skargę Jerzego W., na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 17 lutego 2005 r. (...), w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, decyzją z dnia 24 października 2004 r. (...) powołując się na art. 93 ust. 1, art. 92 ust. 1, ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /t.j. Dz.U. 2004 nr 204 poz. 2088/ oraz lp.1.1.1, lp.1.1 1.11 ust. 1 lit. “b" i lp. 1.11.9 ust. 3 lit. “c" załącznika do wskazanej ustawy, nałożył na Jerzego W. karę pieniężną w łącznej kwocie 8.300 zł z tytułu wykonywania transportu drogowego bez wymaganej licencji, z wyłączeniem taksówek oraz za nieokazanie wykresówek lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu, a także nieprawidłowe działanie przyrządu kontrolnego.
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, iż mimo posiadania przez stronę zaświadczenia na przewozy własne, wykonywany w dniu 14 lipca 2004 r. przewóz pojazdem stanowiącym własność Jerzego W. nie spełniał ustawowych warunków, a mianowicie nie był wykonywany przez pracownika przedsiębiorcy, ale osobę zatrudnioną na umowie zlecenia, a więc nie w systemie pracowniczym. Dlatego też Jerzy W. na wykonywanie transportu drogowego powinien posiadać licencję.
W odwołaniu od powyższej decyzji w zakresie nałożenia kary pieniężnej 8.000 zł, Jerzy W. wniósł o jej uchylenie. Zakwestionował dokonaną przez organ pierwszej instancji interpretację pojęcia pracownik i powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazał, że zatrudnienie nie musi mieć charakteru pracowniczego, a praca może być świadczona także na podstawie umowy cywilnoprawnej. Taka sytuacja wystąpiła w rozpoznawanej sprawie.
Główny Inspektor Transportu Drogowego po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia 17 lutego 2005 r. (...), działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./ art. 4 pkt 3 i pkt 4 lit. “a", art. 5 ust. 1, art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /t.j. Dz.U. 2004 nr 204 poz. 2088/ oraz lp. 1.1.1 załącznika do wymienionej ustawy, a także Kodeksu pracy, utrzymał zaskarżona decyzję w mocy. Organ podzielił stanowisko zawarte w decyzji organu pierwszej instancji, iż wykonywany w dniu kontroli przejazd pojazdem stanowiącym własność Jerzego W. nie spełniał warunków koniecznych do uznania go za przejazd na potrzeby własne, albowiem nie został spełniony warunek wykonywania przewozu przez przedsiębiorcę lub jego pracownika. Jednocześnie organ definiując pojęcie pracownika odwołał się do definicji zawartej w art. 2 Kodeksu pracy, zgodnie z którą pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Prowadzący kontrolowany pojazd kierowca Józef H. był zatrudniony na podstawie umowy zlecenia.