Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: Sędzia NSA Czesława Nowak- Kolczyńska Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 416/15 w sprawie ze skargi T.W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia do pełnienia służby w innej jednostce Policji oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 416/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T.W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia do pełnienia służby w innej jednostce Policji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] kwietnia 2014 r, na podstawie art. 36 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, z dniem [...] kwietnia 2014 r. delegował T.W. - specjalistę Wydziału w Poznaniu Biura Spraw Wewnętrznych KGP - do czasowego pełnienia służby w KWP w Poznaniu. Następnie Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] października 2014 r., działając na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy o Policji, przedłużył czas delegacji T.W. do czasowego pełnienia służby w KWP w Poznaniu - do 12 miesięcy.
Następnie rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. Komendant Główny Policji, działając na podstawie art. 32 ust. 1 i art. 36 ust. 1 i 2 ustawy o Policji, z dniem 15 grudnia 2014 r. odwołał T.W. z delegowania do czasowego pełnienia służby w KWP w Poznaniu i zwolnił z zajmowanego stanowiska służbowego, zaś z dniem [...] grudnia 2014 r. przeniósł do KWP w Poznaniu. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Od tego rozkazu personalnego odwołanie wniósł T.W. zarzucając naruszenie art. 36 ust. 1 ustawy o Policji oraz art. 107 § 3 i art. 108 § 1 k.p.a. W uzasadnieniu wskazał między innymi, iż w jego ocenie cel, dla którego został przeniesiony do pełnienia służby w KWP w Poznaniu, nie został zrealizowany, czego dowodem miało być wydanie przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu rozkazu personalnego z dnia [...] grudnia 2014 r. w przedmiocie powierzenia mu z dniem [...] grudnia 2014 r. pełnienia obowiązków na stanowisku specjalisty Wydziału Kryminalnego Komisariatu Policji Poznań Nowe Miasto KMP w Poznaniu.
Minister Spraw Wewnętrznych decyzją nr [...]z dnia [...] lutego 2015 r., uchylił rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji nr [...] z dnia [...] grudnia 2014r. w części dotyczącej terminu zwolnienia z zajmowanego stanowiska z dniem [...] grudnia 2014 r. oraz przeniesienia z urzędu do dalszego pełnienia służby w KWP w Poznaniu z dniem [...] grudnia 2014 r. i określił termin zwolnienia z zajmowanego stanowiska na dzień [...] grudnia 2014 r. i przeniesienia z urzędu do dalszego pełnienia służby w KWP z dniem [...] grudnia 2014 r., zaś w pozostałym zakresie utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny. W motywach uzasadnienia Minister wskazał, iż stosunek służbowy policjanta ma charakter administracyjnoprawny, w związku z czym przełożony właściwy w sprawach osobowych jednostronnie i władczo kształtuje istotne składniki tego stosunku. Komendant Główny Policji, jako przełożony wszystkich funkcjonariuszy Policji, ma prawo do kształtowania polityki kadrowej oraz w jej ramach decydowania o obsadzie stanowisk służbowych w KWP i podległych jednostkach organizacyjnych. Minister wskazał na specyfikę art. 36 ust. 1 ustawy o Policji oraz, że może znaleźć zastosowanie wyłącznie w przypadku, kiedy przeniesienie dotyczy stanowiska co najmniej równorzędnego zarówno pod względem parametrów płacowych, jak i stanowiska służbowego oraz stopnia etatowego tego stanowiska. Minister wskazał, iż organ I instancji powołał się także na zasadność realizacji wniosku personalnego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu, w którym wskazano, iż T.W. jest funkcjonariuszem z długoletnim stażem służby w pionie operacyjnym, a Komendant Miejski Policji w Poznaniu wnioskiem z dnia [...] listopada 2014 r. zwrócił się o przeniesienie policjanta do dalszego pełnienia służby w Komendzie Miejskiej Policji w Poznaniu. Przeniesienie to miało na celu wzmocnienie etatowe Wydziału Kryminalnego Komisariatu Policji Poznań [...] oraz zapewnienie prawidłowej i terminowej realizacji zadań służbowych. Minister nie jest władny do oceny działań Komendanta Głównego Policji, który dobiera podwładnych pod względem skutecznego wykonywania powierzonych zadań. W takiej sytuacji również interes służby (interes społeczny), polegający na obowiązku zapewnienia właściwego funkcjonowania jednostek Policji, przeważać będzie nad indywidualnym interesem policjanta. Odnosząc się zaś do kwestii zapewnienia realizacji wymogu równorzędności stanowisk - dotychczasowego i nowego, organ stwierdził, że rozkazem personalnym Komendy Wojewódzkiej Policji w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2014 r. policjant został mianowany na stanowisko specjalisty Zespołu Operacyjno-Rozpoznawczego II Wydziału do Walki z Korupcją Komendy Wojewódzkiej Policji w Poznaniu z takimi samymi parametrami uposażeniowymi, jakie posiadał przed przeniesieniem do Komendy Wojewódzkiej Policji w Poznaniu, z różnicą polegającą wyłącznie na braku dodatku specjalnego. Co do zarzutu naruszenia art. 10 k.p.a., to mógłby on odnieść skutek tylko wówczas, gdyby strona wykazała, że zarzucane uchybienie uniemożliwiło jej dokonanie konkretnych czynności procesowych. Tymczasem już chociażby składając w ustawowym terminie odwołanie, funkcjonariusz skorzystał z przysługującego mu prawa do czynnego udziału w toku postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu odwołania zainteresowany mógł odnieść się do stanowiska organu I instancji, przedstawić swoje stanowisko w sprawie, zaś organ odwoławczy miał obowiązek odnieść się do tych zarzutów. Organ odwoławczy stwierdził także, że Komendant Główny Policji zasadnie nadał zaskarżonemu rozkazowi personalnemu rygor natychmiastowej wykonalności uwzględniając tym samym ważny interes społeczny tożsamy z interesem służby przejawiający się koniecznością zapewnienia prawidłowego funkcjonowania wskazanej jednostki organizacyjnej Policji.