Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Andrzej Jurkiewicz, Sędziowie NSA Barbara Adamiak (spr.), Małgorzata Pocztarek, Protokolant Ewa Dubiel, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 grudnia 2005 r. sygn. akt IV SA/Gl 512/04 w sprawie ze skargi L. S. na decyzję Państwowej Inspekcji Pracy - Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie Inspekcja pracy uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę
Nakazem z dnia [...], nr [...], wydanym na podstawie art. 9 pkt 2a w związku z art. 21 pkt 1 oraz art. 21a ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pacy (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1362 z późn. zm.), Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy - Okręgowego Inspektoratu Pracy w Katowicach - Oddział w Bielsku-Białej, po przeprowadzeniu kontroli w dniach 26 lutego i [...] nakazał L. S., właścicielce H. w B., wypłacić wynagrodzenie zasadnicze następującym pracownikom: S. K. za miesiąc listopad 2003 r. - 400 zł i za miesiąc grudzień 2003 r. - 833 zł, M. O. za miesiąc listopad 2003 r. - 430 zł i za miesiąc grudzień 2003 r. - 833 zł oraz K. O. za miesiąc listopad 2003 r. - 360 zł i za miesiąc grudzień 2003 r. - 833 zł oraz nadał temu nakazowi rygor natychmiastowej wykonalności w oparciu o art. 108 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu nakazu podniósł, że L. S., będąc pracodawcą, nie wypłaciła na rzecz wymienionych pracowników w pełnej wysokości wynagrodzenia zasadniczego za wskazane miesiące. Dlatego, zdaniem organu administracyjnego, naruszyła przepisy art. 85 § 2 i art. 94 pkt 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) oraz wyczerpała przesłankę określoną w art. 108 Kodeksu postępowania administracyjnego, bowiem w interesie społecznym było wypłacenie świadczeń wynikających ze stosunku pracy.
L. S. wniosła odwołanie od powyższego nakazu. Akcentowała, że jej sytuacja jest wyjątkowa, ponieważ wymienieni w nakazie pracownicy spowodowali w pracy szkodę na jej rzecz, dokonując kradzieży "towarów rozbieranego drobiu", a tolerowanie ich nagannego zachowania nie leży w interesie społecznym, jak i pracodawcy. Zatem powinni być zwolnieni dyscyplinarnie, ale po rozmowie z nimi doszło do ugodowego załatwienia sprawy, z uwagi na ewentualnie trudności ze znalezieniem pracy, po otrzymaniu przez nich niekorzystnych świadectw pracy i dlatego zostali zwolnieni przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Dodała, iż z powodu tej kradzieży poniosła wymierne straty finansowe oraz uważa, iż wypłata dodatkowych wynagrodzeń zawartych w nakazie jest nagrodą dla złodziei, a dla niej jako pracodawcy podwójną karą.
Okręgowy Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy w Katowicach decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) i art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 1`24, poz. 1362 z późn. zm.), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Jako uzasadnienie przyjętego rozstrzygnięcia przywołał treść obowiązujących przepisów Kodeksu pracy, a w szczególności art. 80, art. 85, art. 91 i art. 95 pkt 5, nakładających na pracodawcę obowiązek wypłaty wynagrodzenia oraz innych elementów z nim związanych. Zdaniem organu odwoławczego zebrany w toku czynności kontrolnych materiał dowodowy pozwolił jednoznacznie stwierdzić, że pracownicy objęci nakazem nie otrzymali należnych wynagrodzeń za pracę w miesiącu listopadzie i grudniu 2003 r. W odwołaniu natomiast nie przedstawiono okoliczności, które mogłyby wzruszyć przedmiotowy nakaz i miałyby wpływ na ocenę dokonanych przez pracodawcę naruszeń prawa pracy. Ponadto organ ten wskazał, że problematyka wypłaty wynagrodzenia oraz innych elementów z nim związanych regulowana jest przepisami bezwzględnie obowiązującymi, których przestrzeganie nie może być uzależnione od posiadanych środków finansowych, czy też kompensat jeżeli nie doszło do prawnie skutecznej, pisemnej zmiany warunków pracy i płacy.