Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Leszek Włoskiewicz (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec Jolanta Rajewska Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2005r. sygn. akt I SA/Wa 2012/04 w sprawie ze skargi M. M. na uchwałę Rady m. st. Warszawy z dnia 13 listopada 2003r. nr XX/325/2003 w przedmiocie zasad gospodarowania zasobem nieruchomości m.st. Warszawy 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuję sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Rady m. st. Warszawy na rzecz M. M. kwotę 285 zł (słownie: dwieście osiemdziesiąt pięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 listopada 2005 r. I SA/Wa 2012/04, oddalił skargę M. M. na uchwałę Nr XX/325/2003 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 13 listopada 2003 r. w sprawie zasad gospodarowania zasobem nieruchomości m.st. Warszawy w zakresie ustalenia wysokości czynszu symbolicznego za grunty oddawane w użytkowanie wieczyste w trybie i na zasadach art.7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) oraz bonifikaty od opłat rocznych za grunty oddawane w użytkowanie wieczyste w trybie i na zasadach art. 214 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.).
Uchwała ta - podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 7 ust. 1 dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz art. 73 ust. 1 w związku z art. 68 ust. 1 pkt 4 i art. 214 ustawy o gospodarce nieruchomościami "w celu ujednolicenia wysokości czynszu symbolicznego oraz opłat rocznych za oddawane w użytkowanie wieczyste grunty Skarbu Państwa i m.st. Warszawy - w będącej przedmiotem skargi części, dotyczącej zasad ustalania wysokości czynszu symbolicznego z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego na gruntach zabudowanych domami mieszkalnymi, stanowi, że:
- czynsz symboliczny z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste ustala się według stawki procentowej od oceny gruntu (§ 2 ust. 3),
- wysokość stawek procentowych czynszu symbolicznego z tytułu użytkowania wieczystego gruntu na rzecz dotychczasowych właścicieli lub ich następców prawnych uzależniona jest od celu, na jaki grunt jest oddawany w użytkowanie wieczyste i wynosi 0,3% ceny gruntu za grunty oddawane pod budownictwo mieszkaniowe, a także grunty zabudowane domami mieszkalnymi (§ 3 ust. 1 pkt 2),
- aktualizacji wysokości czynszu symbolicznego dokonuje się na zasadach i w trybie określonym ustawą o gospodarce nieruchomościami (§ 5 ust. 2), tym regulacjom zaś skarżący zarzucił naruszenie swego interesu prawnego oraz uprawnień wynikających z art. 7 powołanego dekretu i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Nie znajdując podstaw do uwzględnienia skargi sąd uznał, że - chociaż w świetle poprzedniej uchwały Nr 2125/LXXXIII/2002 Rady Gminy Warszawa Centrum z dnia 10 października 2002 r. czynsz symboliczny był ustalany w stałej wysokości określonej kwotowo - zmiana metody wyliczenia nie pozbawia czynszu przymiotu symboliczności, gdyż - przy stawce w wysokości 0,3% ceny gruntu za grunty przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe lub zabudowane domami mieszkalnymi - "tak ustalony czynsz jest rzeczywiście czynszem symbolicznym w porównaniu do czynszów wolnorynkowych", natomiast "Rada m. st. Warszawy ma prawo ustalać sposób naliczania czynszu symbolicznego według własnego uznania (stała kwota lub procent od wartości gruntu) pod warunkiem, że czynsz wyliczony w ten sposób nadal będzie czynszem symbolicznym".