Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Gliwicach w sprawie ze skargi K.M. na przewlekłość postępowania administracyjnego prowadzonego przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. w przedmiocie zasiłku celowego
Sentencja

Dnia 22 września 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV SAB/Gl 25/16 w sprawie ze skargi K.M. na przewlekłość postępowania administracyjnego prowadzonego przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej
Uzasadnienie strona 1/6

Przedmiotem skargi kasacyjnej, wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez K. M., jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. akt IV SAB/Gl 25/16, którym oddalono jego skargę na przewlekłość postępowania administracyjnego prowadzonego przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...].

Wyrok wydany został w następujących, ustalonych przez Sąd I instancji, okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W skardze z dnia [...] listopada 2015 r., obejmującej m. in. przewlekłe prowadzenie w jego sprawie postępowania przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], w przedmiocie zasiłku celowego, skarżący wniósł o:

1) stwierdzenie, że organy pierwszej i drugiej instancji dopuściły się przewlekłego prowadzenia postępowania, które nastąpiło od dnia [...] września 2015 r.,

2) zasądzenie od każdego z organów tak pierwszej, jak i drugiej instancji na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w kwocie po [...]zł,

3) zasądzenie solidarnie od organów pierwszej i drugiej instancji na rzecz skarżącego kosztów postępowania.

Uzasadniając skargę strona przedstawiła przebieg zdarzeń poprzedzających jej złożenie wraz z ich oceną. Zakwestionowała, w zakresie wskazanego wyżej przedmiotu skargi, że odwołanie wniesione zostało w dniu [...] września 2015 r. Organ pierwszej instancji miał obowiązek przekazać je wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu najpóźniej w dniu [...] września 2015 r. Ponieważ to nie nastąpiło, skarżący w dniu [...] września 2015 r. wniósł zażalenie na bezczynność organu pierwszej instancji. Organ pierwszej instancji przesłał odwołanie wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu dopiero w dniu [...] września 2015 r. Postanowieniem z dnia [...] września 2015 r., nr [...], organ odwoławczy umorzył postępowanie w sprawie zażalenia na bezczynność, wskazując na niedopuszczalność wniesienia takiego zażalenia, przy czym jako podstawę prawną umorzenia podano art. 105 § 1 K.p.a. SKO wskazało na to, że odwołanie zostało przekazane do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] pismem z dnia [...] października 2015 r. Później Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] uzupełniał dokumentację sprawy, a SKO wezwaniem z dnia [...] października 2015 r., doręczonym stronie w dniu [...] października 2015 r., zobowiązało skarżącego do ustosunkowania się do tego pisma. Wezwaniem z dnia [...] października 2015 r. organ odwoławczy zobowiązał stronę do uzupełnienia braków formalnych pisma z dnia [...] października 2015 r. poprzez złożenie podpisu. Ponadto organ odwoławczy - przy okazji, w ostatnim akapicie tegoż wezwania - poinformował stronę o przedłużeniu terminu rozpatrzenia odwołania do [...] listopada 2015 r. Pismem z dnia [...] października 2015 r. skarżący wezwał organ odwoławczy do usunięcia naruszenia prawa, polegającego zarówno na niezałatwieniu sprawy w terminie jak też na przewlekłym prowadzeniu postępowania. Na zakończenie podał, że przedłużając termin do załatwienia sprawy, organ administracji publicznej zobowiązany jest, na mocy art. 36 § 1 K.p.a., podać przyczyny zwłoki, a samo zawiadomienie strony o niezałatwieniu sprawy w terminie i wskazanie nowego terminu nie czyni zadość dyspozycji tego przepisu. Zaakcentował także, że istotne znaczenie dla oceny całej sytuacji ma fakt, że informację o przedłużeniu terminu organ wysłał do strony już po upływie miesiąca od wpływu odwołania.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej