Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.), Sędziowie NSA Henryk Dolecki, Izabella Kulig-Maciszewska, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Arkadiusza S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 grudnia 2004 r. sygn. akt III SA/Lu 616/04 w sprawie ze skargi Arkadiusza S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia 23 stycznia 2004 r. (...) w przedmiocie zwolnienie ze Służby Celnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Arkadiusza S. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. kwotę 120 /słownie: sto dwadzieścia/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Arkadiusza S. na decyzję Dyrektora izby Celnej w B. z dnia 23 stycznia 2004 r., (...), w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej.
W uzasadnieniu wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną.
W związku z tym, że w dniu 29 września 1999 r. Prokuratura Rejonowa w T. skierowała przeciwko skarżącemu Arkadiuszowi S. do Sądu Rejonowego T. akt oskarżenia o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego z art. 271 par. 1 k k., Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z dnia 8 września 2003 r, (...), zwolnił go ze służby celnej w Izbie Celnej w B. Podstawę prawną decyzji stanowił art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej /Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm./
Po rozpoznaniu wniosku Arkadiusza S. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z dnia 23 stycznia 2004 r. utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia 8 września 2003 r, podtrzymując w całości argumentację w niej zawartą.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skarżący zarzucił naruszenie art. 2, 7 i 42 ust. 3 Konstytucji RP, naruszenie zasady lex retro non agit przez zastosowanie art. 25 ust. 1 pkt 8a w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks Celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej /Dz.U. 2003 nr 120 poz. 1122/, naruszenie art. 96 ustawy o Służbie Celnej w związku z art. 3 ustawy o zmianie ustawy -Kodeks Celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej oraz naruszenie art. 7 Kpa.
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie skargę oddalił.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że wobec skarżącego Arkadiusza S., będącego funkcjonariuszem celnym, został wniesiony akt oskarżenia o popełnienie przestępstwa z art. 271 par. 1 i 3 Kk, a zatem przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego. Konsekwencją wniesienia aktu oskarżenia wobec funkcjonariusza celnego było zastosowanie art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej.
Sąd pierwszej instancji podkreślił, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 19 października 2004 r., K 1/04, orzekł, że art. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej, wprowadzający do ustawy o Służbie Celnej między innymi art. 25 ust. 1 pkt 8a - jest zgodny z art. 32 oraz nie jest niezgodny z art. 42 ust. 3 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wyjaśniając znaczenie i ratio legis powołanego przepisu w kontekście zasady domniemania niewinności, Sąd ten powołał się także na argumentację Trybunału Konstytucyjnego zawartą w tym wyroku i wskazał, że zasada domniemania niewinności nie może być traktowana tak szeroko, by uniemożliwiała sprawowanie nadzoru nad instytucjami zaufania publicznego. Konstytucyjna zasada domniemania niewinności nie może być rozumiana w taki sposób, który wykluczałby wiązanie z samym faktem toczącego się postępowania karnego jakichkolwiek konsekwencji prawnych oddziaływujących na sytuację podejrzanego lub oskarżonego. Funkcjonariusze celni są zaliczani do tzw. służb mundurowych. Problem uczciwości i wiarygodności osób pełniących służbę publiczną jest w Polsce wyjątkowo istotny, stąd osoby pełniące taką służbę poddane są specyficznym rygorom. Status prawny celników wyróżnia się na tle innych służb mundurowych, a specyfika ich pracy uzasadnia dopuszczalność wprowadzenia bardziej rygorystycznych wymogów zatrudniania również ze względu na powszechnie znane ryzyka towarzyszące wykonywaniu Służby Celnej oraz ich skalę, w szczególności wywieraną na celników presję korupcyjną oraz częstotliwość stykania się ze środowiskami przestępczymi.