Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Olga Żurawska- Matusiak Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant asystent sędziego Piotr Polak po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, "A" od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 1743/17 w sprawie ze skarg Gminy Miasta [...] i "B" na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości
Wyrokiem z dnia 23 marca 2018 r. I SA/Wa 1743/17 (dalej wyrok I SA/Wa 1743/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skarg Gminy Miasta [...] i "B" S.A. w [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego 1. uchylił zaskarżoną decyzję; 2. zasądził od Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej na rzecz Gminy Miasta [...] kwotę 680 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3. zasądził od Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej na rzecz "B" S.A. w [...] kwotę 680 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Orzeczeniem z dnia [...] października 1959 r. (dalej orzeczenie z [...] października 1959 r.) Minister Żeglugi i Gospodarki Wodnej orzekł o przejściu na własność Państwa nieruchomości położonych w [...] przy ul. [...], oznaczonych jako parcele nr [...] i [...] (księga hipoteczna [...] tom [...] wykaz [...]), nr [...] (księga wieczysta [...] tom [...] wykaz [...]) i nr [...], zapisana w księdze wieczystej [...]tom [...] wykaz [...], stanowiących własność "C" S.A. w [...] w likwidacji, znajdujących się w faktycznym władaniu "D".
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia z [...] października 1959 r. wystąpiło "C" S.A. (dalej Towarzystwo).
Minister Infrastruktury decyzją z [...] lipca 2004 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] lipca 2004 r.) odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Żeglugi i Gospodarki Wodnej z [...] października 1959 r. Decyzję z [...] lipca 2004 r. utrzymał w mocy decyzją z [...] września 2004 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] września 2004 r.) Minister Infrastruktury.
Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 966/04 (dalej wyrok IV SA/Wa 966/04) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję z [...] września 2004 r. i poprzedzającą ją decyzję z [...] lipca 2004 r. wskazując, że organ nadzoru nie wyjaśnił należycie czy przejęta nieruchomość mogła być objęta uregulowaniami dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego [Dz. U. P. P. nr 21, poz. 67 ze zm., dalej dekret z 1918 r.].
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 10 października 2006 r. sygn. akt I OSK 1304/05 (dalej wyrok I OSK 1304/05) oddalił skargi kasacyjne od wyroku IV SA/Wa 966/04, uznając jednak za usprawiedliwiony zarzut błędnej wykładni art. 17 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. nr 11, poz. 37, dalej ustawa z 1958 r.).
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] listopada 2012 r.) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia z [...] października 1959 r. wskazując, że parcele nr [...],[...] i [...] pozostawały we władaniu Dowództwa [...], a następnie - "F" bez podstawy prawnej, bowiem w szczególności nie zostały zajęte na podstawie przepisów dekretu o majątkach opuszczonych i poniemieckich.