Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędzia del. WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant asystent sędziego Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Rady Ministrów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 581/15 w sprawie ze skargi S.F. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 lipca 2015 r. o sygn. akt II SA/Wa 581/15 stwierdził nieważność decyzji Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...] w sprawie przyznania świadczenia specjalnego.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym:
Decyzją Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] września 2014 r., nr [...] odmówiono S.F. przyznania emerytury specjalnej, o której mowa w art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 z późn. zm.).
Decyzja ta doręczona została S.F. na adres ul. M., [...] Kobylin. Na zwrotnym potwierdzeniu odbioru adresat jako datę odbioru korespondencji odręcznie wpisał "22.10.2014". Jednocześnie na tymże zwrotnym potwierdzeniu odbioru znajdują się pieczęcie datowników nadawczego urzędu pocztowego w Warszawa nr 133 z dnia 19 września 2014 r. oraz oddawczego urzędu pocztowego w Kobylinie k. Krotoszyna z 22 września 2014 r.
W dniu 6 października 2014 r. S.F. nadał w urzędzie pocztowym w Kobylinie k. Krotoszyna datowany na 5 października 2014 r. wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy z jego wniosku o przyznanie emerytury specjalnej.
Prezes Rady Ministrów, po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.- dalej: "K.p.a."), w dniu [...] lutego 2015 r. wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] września 2014 r.
Organ w uzasadnieniu decyzji podał, że wnioskowane świadczenie może być przyznane osobie posiadającej wybitne i niepowtarzalne zasługi w jakiejś dziedzinie aktywności np. zawodowej, artystycznej, społecznej czy politycznej oraz w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych, wyjątkowych zdarzeń losowych. Tymczasem z ustalonego stanu faktycznego, a w szczególności z informacji przekazanych przez wnioskodawcę, które zostały zweryfikowane w toku postępowania nie stwierdzono zaistnienia okoliczności, o których mowa powyżej. Organ wyjaśnił, iż świadczenia specjalne przyznawane przez Prezesa Rady Ministrów nie są świadczeniami zastępczymi, np. w przypadku odmowy przyznania świadczenia przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub, gdy wysokość otrzymywanego świadczenia nie zaspokaja potrzeb świadczeniobiorcy. Świadczenia te nie mają bowiem charakteru roszczeniowego.
S.F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] lutego 2015 r., Zdaniem skarżącego, niewiele osób będących w jego sytuacji życiowej, podejmuje się działań na rzecz innych. Skarżący podał, że jako strażak uczestniczył w akcjach ratowniczo - gaśniczych, był radnym gminy, członkiem zarządu rady osiedla, trenerem, uczestnikiem zawodów sportowych i warsztatów.
Prezes Rady Ministrów w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.