Termin określony w art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej musi być rozumiany jako termin procesowy, gdyż uznanie go za termin zawity mogłoby wywierać tak negatywne skutki dla uprawnionego, że w istocie stanowiłoby to naruszenie przepisów art. 64 ust. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędziowie sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) sędzia del. WSA Iwona Kosińska Protokolant sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 949/10 w sprawie ze skargi Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w P. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku uchyla zaskarżony wyrok oraz uchyla zaskarżone postanowienie Ministra Skarbu Państwa z [...] stycznia 2010 r. nr [...].
Wyrokiem z dnia 13 października 2010 r. (sygn. akt I SA/Wa 949/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Prokuratora Apelacyjnego w P. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2008 r. M. W. - jako spadkobierczyni S. S. - wystąpiła o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez F. i S. małżonków S. nieruchomości w miejscowości Z., gmina T., powiat Ł., to jest położonej poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Pismem z dnia [...] stycznia 2009 r. Wojewoda W. wezwał wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wezwania, a następnie pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r. - działając na zasadzie art. 64 § 2 k.p.a. - wobec nieuzupełnienia w/w braków formalnych wniosku (przedłożono m. in. jedynie umowy przyrzeczenia sprzedaży z dnia [...] czerwca 1935 r. oraz przyrzeczenia darowizny z dnia [...] sierpnia 1936 r., nie dołączając oryginałów lub poświadczonych za zgodność ostatecznych umów sprzedaży i darowizny dotyczących w/w mienia) pozostawił wniosek bez rozpoznania. Organ wojewódzki jednocześnie pouczył przy tym wnioskodawczynię, że - na podstawie art. 58 § 1 k.p.a. - przysługuje jej prawo do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu.
W dniu [...] października 2009 r. M. W. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej wraz z szeregiem dokumentów, wskazując na trudności w ich pozyskaniu.
Na skutek rozpoznania powyższego wniosku, Wojewoda W. postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] - działając na podstawie art. 58 § 1 i art. 59 § 1 k.p.a. - odmówił jego uwzględnienia podnosząc, że wnioskodawczyni uchybiła terminowi z uwagi na niedochowanie należytej staranności w celu uzyskania wymaganej dokumentacji w zakreślonym terminie.
Rozpatrując sprawę w trybie instancji odwoławczej, w związku z zażaleniem wniesionym przez M. W., Minister Skarbu Państwa postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r. utrzymał w mocy postanowienie Wojewody W. odmawiające stronie przywrócenia sześciomiesięcznego terminu do uzupełnienia braków wniosku o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu postanowienia Minister Skarbu Państwa stwierdził, że błędnie organ wojewódzki pouczył stronę (zawiadomienie z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...]), iż sześciomiesięczny termin do uzupełnienia braków wniosku, wyznaczony na podstawie art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm. ), podlega przywróceniu. Zdaniem Ministra termin ten był terminem ustawowy, prekluzyjnym a więc nie mógł być przedłużony ani skrócony.