Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.) Protokolant: asystent sędziego Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 15 września 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg A. P. i N. P. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I OSK 1115/13 w sprawie ze skargi kasacyjnej Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 stycznia 2013 r. sygn. akt II SA/Kr 1546/11 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej [...] oraz Skarbu Państwa reprezentowanych przez Prezydenta Miasta [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu nieruchomości na własność Skarbu Państwa 1. uchyla wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2014 r. o sygn. akt I OSK 1115/13; 2. oddala skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I OSK 1115/13, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta [...], uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 1546/11 oddalający skargę Gminy Miejskiej [...] oraz Skarbu Państwa reprezentowanych przez Prezydenta Miasta [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu nieruchomości na własność Skarbu Państwa i przekazał temu Sądowi sprawę do ponownego rozpoznania (pkt 1) oraz zasądził zwrot kosztów postępowania kasacyjnego (pkt 2).
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] października 2005 r., na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz wykańczaniu budynków i nadbudowie budynków (Dz.U. z 1968 r. Nr 36, poz. 249 ze zm.), dalej "ustawa remontowa", w związku z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., stwierdziło nieważność decyzji Naczelnika Dzielnicy [...] z dnia [...] maja 1979 r. o przejęciu na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonej w K. przy ul. S. [...] i o ustaleniu wysokości odszkodowania.
Decyzją z dnia [...] listopada 2005 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2005 r.
Skargę na ww. decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł Prezydent Miasta [...] reprezentujący Skarb Państwa.
Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Kr 125/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] dnia [...] listopada 2005 r. oraz poprzedzającej ją decyzji tego organu z dnia [...] października 2005 r. Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja oraz decyzja ją poprzedzająca skierowana została do E. H. - jednego z wnioskodawców oraz strony postępowania, który nie żył od 28 grudnia 1998 r., co stanowi rażące naruszenie prawa, czyli wadę decyzji określoną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., będącą podstawą stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.
Jednocześnie Sąd stwierdził, że niemożliwe jest orzeczenie o stwierdzeniu nieważności części zaskarżonej decyzji - tylko w części dotyczącej E. H. Przejęcie na rzecz Państwa nieruchomości na podstawie przepisów ustawy remontowej mogło dotyczyć tylko całej nieruchomości, nie zaś udziałów w jej własności. Decyzja stwierdzająca nieważność decyzji o przejęciu nieruchomości musiała dotyczyć całej nieruchomości i być skierowana do wszystkich jej właścicieli (lub ich następców prawnych). W przypadku, gdy zaistniała którakolwiek z przesłanek z art. 156 § 1 k.p.a. stwierdzenie nieważności musi więc dotyczyć całej decyzji.