Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) sędzia del. NSA Jacek Hyla Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 736/13 w sprawie ze skargi P.P. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Obrony Narodowej
Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 10 września 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 736/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P.P. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji przyznającej w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej dodatek za bezpośrednią obsługę statków powietrznych.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia 7 marca 2013 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 18 stycznia 2013 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia 21 czerwca 2011 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej Nr [...] z dnia 26 kwietnia 2011 r. nr [...] przyznającą chorążemu sztabowemu P.P. w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej dodatek specjalny za bezpośrednią obsługę statków powietrznych w kwocie 375,00 zł.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Minister Obrony Narodowej podniósł, iż w związku z przewidywanym zwolnieniem chor. szt. P.P z dniem 31 stycznia 2011 r. z zawodowej służby wojskowej, Dowódca Jednostki Wojskowej wydał w dniu 26 kwietnia 2011 r. decyzję, którą przyznał podoficerowi dodatek specjalny w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, w kwocie 375,00 zł. W wyniku odwołania podoficera od tej decyzji, Dowódca Wojsk Lądowych decyzją z dnia 21 czerwca 2011 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W dniu 5 listopada 2012 r. pełnomocnik P.P. wystąpił do Dowódcy Wojsk Lądowych z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Dowódcy Jednostki Wojskowej Nr [...] z dnia 26 kwietnia 2011 r., jako rażąco naruszającej prawo. Pełnomocnik wnioskodawcy zarzucił kwestionowanej decyzji, iż zostały w niej naruszone normy prawa materialnego poprzez błędną wykładnię § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 141, poz. 1497 ze zm.). W przekonaniu strony, organ błędnie ustalił okres służby od którego zależy wysokość dodatku.

Szef Sztabu Generalnego WP decyzją z dnia 18 stycznia 2013 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia 21 czerwca 2011 r. utrzymującej w mocy decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej Nr [...] z dnia 26 kwietnia 2011 r.

Od powyższej decyzji nadzorczej pełnomocnik strony wniósł odwołanie, w którym wskazał analogiczne zarzutu jak we wniosku o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji.

Minister Obrony Narodowej uznał zarzuty odwołania za niezasadne i rozstrzygnięciem z dnia 7 marca 2013 r. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W motywach rozstrzygnięcia wskazany organ przybliżył instytucję stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej ze szczególnym uwzględnieniem przesłanki wymienionej w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Organ odwoławczy podniósł, iż działanie organu, dotyczące przyznania dodatku specjalnego, w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, przez chor. szt. rez. P.P., ma swoje umocowanie w art. 80 ust. 5a i ust. 5b ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Z przepisów tych wynika, że w razie zbiegu uprawnień do dodatku specjalnego z różnych tytułów przysługuje dodatek specjalny z jednego tytułu oraz że jego wysokość jest uzależniona od okresu jego otrzymywania. Z treści tego przepisu wynika, że żołnierze zawodowi otrzymują jeden dodatek specjalny, który jest wypłacany z różnych tytułów (rodzajów) i jest to dodatek o charakterze stałym. Uszczegółowieniem przywołanych przepisów ustawowych - jest przepis § 7 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych, który stanowi, że w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, dodatek specjalny przysługuje w pełnej wysokości - jeżeli żołnierz otrzymywał dodatek specjalny o charakterze stałym przez okres co najmniej 10 lat albo w wysokości 1/10 ostatnio pobranej kwoty dodatku specjalnego za każdy rok, w którym żołnierz otrzymywał dodatek specjalny o charakterze stałym - jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres krótszy niż 10 lat.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Obrony Narodowej