Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Sławomir Antoniuk (spr.) Protokolant: st. asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. L. (L.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 2350/13 w sprawie ze skargi R. L. (L.) na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do służby w Policji oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 2350/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. L. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie (dalej jako Okręgowa Komisja Lekarska MSW) z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do służby w Policji.
W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd I instancji wskazał, że Okręgowa Komisja Lekarska MSW orzeczeniem z dnia [...] października 2013 r., po rozpatrzeniu odwołania R. L. od orzeczenia Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSW w B. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], stwierdziła u funkcjonariusza zespół uzależnienia od alkoholu, całkowitą niezdolność do służby w Policji. Jednocześnie Komisja uznała, że nie istnieje związek schorzenia ze służbą. Zaliczając R. L. do trzeciej grupy inwalidzkiej organ stwierdził, że inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą, gdyż schorzenie będące podstawą inwalidztwa nie spełnia kryteriów załącznika nr 1 i 2 do rozporządzenia MSWiA z dnia 13 października 2005 r. (Dz. U. Nr 210, poz. 1753) i do rozporządzenia MSWiA z dnia 29 września 2005 r. (Dz. U. Nr 206, poz. 1723).
Organ wyjaśnił, że w wykazie chorób i ułomności, który jest załącznikiem nr 1 do rozporządzenia MSWiA z dnia 2 listopada 1995 r. (Dz. U. Nr 146, poz. 712), schorzenie to należy zakwalifikować zgodnie z działem XVI § 73 p. 2 r. 8, gdzie widnieje tylko i wyłącznie D - "niezdolny do służby w Policji".
Powyższe orzeczenie stało się przedmiotem skargi wniesionej przez R. L. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wnosząc o uchylenie zaskarżonego orzeczenia oraz orzeczenia je poprzedzającego, skarżący zarzucił rażące naruszenie:
1) § 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych w zw. z art. 77 § 1 k.p.a., wobec uznania go za całkowicie niezdolnego do służby w Policji mimo, że wyniki przeprowadzonych badań specjalistycznych, w tym badań psychiatrycznych oraz zgromadzona w sprawie dokumentacja lekarska potwierdzały zdolność skarżącego do służby w Policji;
2) § 12 ust. 1 powołanego rozporządzenia oraz § 73 pkt 2 załącznika nr 2 do wskazanego rozporządzenia, poprzez jego błędną wykładnię prowadzącą do uznania, iż stwierdzenie przez komisję lekarską schorzenia w postaci zespołu uzależnienia od alkoholu, mimo podjętej i kontynuowanej terapii oraz utrzymującej się abstynencji, w świetle wykazu chorób i ułomności, stanowiącego załącznik nr 2 do wskazanego rozporządzenia, przesądza o całkowitej niezdolności do służby w Policji;
3) § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia w zw. z § 73 pkt 2 załącznika nr 2 do wskazanego rozporządzenia, wobec uznania, iż postawione u skarżącego rozpoznanie - zespół uzależnienia od alkoholu - należy zakwalifikować zgodnie z działem XVI załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 listopada 1995 r. (Dz. U. Nr 146, poz. 712), choć podstawą działania komisji był wykaz chorób i ułomności stanowiący załącznik nr 2 do wskazanego aktu prawnego;