Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost- Durchowska (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Joanna Ołdakowska po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej partii politycznej A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2016 r. sygn. akt II SAB/Wa 164/16 w sprawie ze skargi X na bezczynność partii A w przedmiocie dostępu do informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od partii politycznej A na rzecz X kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 czerwca 2016 r., sygn. akt II SAB/Wa 164/16 zobowiązał Partię [...] do rozpatrzenia wniosku Stowarzyszenia [...] z siedzibą w W. z dnia [...] maja 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. Jednocześnie stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji przedstawił następując stan faktyczny i prawny sprawy:
Partia [...] pismem z dnia [...] maja 2013 r., w odpowiedzi na wniosek Stowarzyszenia [...] z siedzibą w W. z dnia [...] maja 2013 r., zgłoszony w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r., poz. 782 - dalej jako "u.d.i.p."), za pośrednictwem poczty elektronicznej, odmówiła wnioskodawcy dostępu do informacji wskazując, że umowy zawarte z mecenasem R. R. są dokumentami prywatnymi w związku z czym nie podlegają rygorowi z art. 3 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p., który przyznaje prawo wglądu wyłącznie do dokumentów urzędowych.
Stowarzyszenia [...] z siedzibą w W. wniosło skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarzucając partii [...] bezczynność polegającą na nieudostępnieniu na wniosek informacji publicznej, poprzez naruszenie:
- art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm. - dalej jako "Konstytucją RP") w zakresie w jakim przepis ten stanowi normatywną gwarancję prawa do informacji publicznej przez nieuprawnione ograniczenie tego prawa,
- art. 61 ust. 2 Konstytucji RP w zakresie w jakim przepis ten stanowi, że prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów przez nieuprawnione ograniczenie dostępu do dokumentów na kanwie niniejszej ustawy,
- art. 13 ust. 1 u.d.i.p. w zakresie w jakim przepis ten stanowi o tym, że udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, poprzez niezałatwienie wniosku z dnia [...] maja 2013 r.
Stowarzyszenie wniosło o stwierdzenie bezczynności i zobowiązanie partii [...] do rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Zdaniem skarżącego umowa cywilnoprawna zawierana przez partię bez wątpienia dotyczy spraw publicznych, bowiem jest związana z funkcjonowaniem partii politycznej. Konstytucja RP kładzie nacisk na to, że partie polityczne działają w sferze publicznej w związku z czym ich cel oraz działalność odnosi się do spraw publicznych. Stowarzyszenie podkreśliło, że partie polityczne w Polsce w znacznym stopniu korzystają ze środków publicznych, które są im przekazywane z budżetu państwa, a więc także z tego powodu informacje, które dotyczą ich działalności zawierają się w pojęciu informacji publicznej.
Stowarzyszenie uznało, że prawo do informacji publicznej nie obejmuje jedynie dokumentów urzędowych. Powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. akt I OSK 633/14 zaznaczyło, że na potrzeby konstytucyjnego prawa do informacji publicznej za dokument należy uznać każdą informację o działalności władzy publicznej lub o sprawach publicznych, wysłowioną i zobiektywizowaną na jakimś nośniku i najczęściej przybierającą postać pisemną. W najszerszym rozumieniu dokumentem będzie każdy nośnik danych, który może przybrać m.in. formę papierową, elektroniczną, cyfrową.