Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant: starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 187/14 w sprawie ze skargi M.G. na postanowienie Szefa Służby Celnej z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia dyscyplinarnego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 187/14 oddalił skargę M.G. na postanowienie Szefa Służby Celnej z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia dyscyplinarnego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Szef Służby Celnej postanowieniem z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...], na podstawie 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 i art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.), utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia [...] października 2013 r. nr [...], którym odmówiono wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia, na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., nieważności orzeczenia dyscyplinarnego Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia M.G. kary dyscyplinarnej wydalenia ze Służby Celnej.
W uzasadnieniu postanowienia podał, że w sprawach dotyczących postępowań dyscyplinarnych prowadzonych w stosunku do funkcjonariuszy celnych została określona tylko jedna procedura. Polega ona na bezpośrednim stosowaniu przepisów rozdziału 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168 poz. 1323 zer zm.). Zgodnie z art. 187 cyt. ustawy, w sprawach nieuregulowanych w tym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. Określona zasada korzystania z procedury karnej w postępowaniach dyscyplinarnych jest pełna (zasada racjonalnego ustawodawcy) i nie upoważnia adaptacji - do ustalonego przez ustawodawcę schematu proceduralnego - kolejnych przepisów procesowych, określonych w innych aktach prawnych. Na powyższą zasadę nie ma wpływu okoliczność rozpatrzenia odwołania od orzeczenia dyscyplinarnego przez organ drugiej instancji.
Szef Służby Celnej na poparcie przedstawionego twierdzenia wskazał na stanowisko wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2006 r. sygn. akt I OSK 361/06, iż "(...) wobec takiej regulacji, którą należy uznać za kompletną, do prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych nie można zastosować postępowania nadzorczego, tj. stwierdzenia nieważności przewidzianego w art. 156 i następne kpa. Organ administracji nie miał zatem możliwości wdrożenia postępowania nadzorczego i odmowa jego wszczęcia zasadnie została oceniona (...) jako zgodna z prawem". Jakkolwiek powyższe orzeczenie dotyczy procedury dyscyplinarnej obowiązującej w Policji, to jednak, zdaniem organu, wyrażona tam zasada zachowuje aktualność także do spraw z zakresu postępowań dyscyplinarnych w Służbie Celnej.
Polemizując z poglądem wyrażonym we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, organ wskazał, że stanowisko zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 lutego 2011 r. sygn. akt II SA/Bk 842/10, iż "odpowiednie stosowanie w postępowaniu dyscyplinarnym przepisów Kodeksu postępowania karnego, kończy się w momencie wydania orzeczenia dyscyplinarnego II instancji", na które powołuje się M.G, nie zostało zaakceptowane przez Naczelny Sąd Administracyjny, który postanowieniem z dnia 9 grudnia 2011 r. sygn. akt I OSK 774/11 uchylił zaskarżony wyrok i odrzucił skargę.