Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 20/19 w sprawie ze skargi L.A. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek L.A. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Wyrokiem z dnia 9 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 20/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi L.A. uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Sprawa Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z [...] października 2018 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] października 2018 r. ) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej Minister bądź organ), po rozpatrzeniu wniosku L.A. (dalej wnioskodawca bądź skarżący) o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2018 r. poz. 132 ze zm.; dalej ustawa zaopatrzeniowa) odmówił wyłączenia stosowania wobec wnioskodawcy art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej.
Ustalono, że skarżący wystąpił do organu o wyłączenie w stosunku do niego stosowania art. 15c i zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy zaopatrzeniowej. We wniosku przedstawił przebieg swej służby i stwierdził, że jego służba była rzetelna. W czasie pełnienia obowiązków nie dopuścił się naruszenia prawa, nie naruszył praw i godności innych osób, nie wykorzystywał stanowiska służbowego do celów pozasłużbowych. Był wielokrotne awansowany, wyróżniany i nagradzany. Pełnił służbę w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu. Był oddelegowany do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i służył za granicą w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2011 r., co uzasadniło podwyższenie jego emerytury o 1% podstawy wymiaru za każdy rok pełnionej służby. Podczas służby w Urzędzie Ochrony Państwa w latach: 1995, 1996, 1998, 2000 i 2001 podejmował czynności, o których mowa w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego. Służby Wywiadu Wojskowego. Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej. Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz.U. nr 86 poz. 734 ze zm., dalej rozporządzenie z 2005 r.), co uzasadniło podwyższenie jego emerytury o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu.
Minister wskazał, że z pisma z 31 marca 2017 r. Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, tj. Informacji o przebiegu służby Nr [...] wynika, że wnioskodawca pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, w okresie służby od 16 grudnia 1987 r. do 31 lipca 1990 r. tj. 2 lata, 7 miesięcy i 16 dni. Całkowity okres służby wynosi 25 lat, 1 miesiąc i 17 dni.