Skarga kasacyjna na decyzję Samorządowe SKO w Katowicach w przedmiocie opłaty adiacenckiej uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 2 (drugim).
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 października 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 674/17 w sprawie ze skargi J. D. i I. D. na decyzję Samorządowe Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 2 (drugim).

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 20 października 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 674/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w pkt 1 uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] maja 2017 r., nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Zabrze z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...], w przedmiocie opłaty adiacenckiej, w pkt 2 umorzył postępowanie administracyjne.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...], działając na podstawie art. 145 i 146 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2016, poz. 2147 z późn. zm. - dalej w skrócie: "u.g.n."), w związku z uchwałą Nr XXVI/386/2000 Rady Miejskiej w Zabrzu z dnia 20 listopada 2000 r. w sprawie: ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej na obszarze Gminy Miejskiej Zabrze, zmienioną uchwałą Nr XXXII/412/08 Rady Miejskiej w Zabrzu z dnia 17 listopada 2008 r. oraz uchwałą Nr XXV/275/16 Rady Miasta Zabrze z dnia 16 maja 2016 r., Prezydent Miasta Zabrze ustalił wobec J. i I. D. opłatę adiacencką w wysokości 899,75 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości gruntowej położonej w Zabrzu przy ul. [...], obejmującej działki nr [...], spowodowanej stworzeniem warunków do podłączenia w/w nieruchomości do urządzeń infrastruktury technicznej - sieci kanalizacji sanitarnej.

Odwołanie od w/w decyzji złożyli J. i I. D.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach decyzją z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

Na powyższą decyzję J. i I. D. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach powołanym na wstępie wyrokiem z dnia 20 października 2017 r. uchylił decyzje organów obu instancji oraz umorzył postępowanie administracyjne.

Zdaniem Sądu zaakceptowany przez orzekające w sprawie organy operat obarczony jest zarówno formalnymi, jak i merytorycznymi wadami powodującymi, iż nie mógł on stanowić podstawy ustalenia przez organ opłaty adiacenckiej. Z tego powodu zostały uchylone decyzje organów administracji obu instancji.

Ponadto Sąd I instancji w pkt 2 wyroku umorzył postępowanie administracyjne stwierdzając brak przesłanek określonych w art. 145 ust. 2 u.g.n. w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2017, poz. 1509) do prowadzenia postępowania, albowiem upłynął termin trzech lat, w trakcie których organ ma kompetencje do wydania decyzji określającej opłatę adiacencką. Sąd podkreślił, że wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji ustalającej wysokość opłaty adiacenckiej, jeżeli upłynął już 3-letni termin do jej wydania, powoduje, że organ traci kompetencje do ponownego wydania ustalającego opłatę rozstrzygnięcia.

Strona 1/5