Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant: starszy asystent sędziego Dorota Kozub-Marciniak po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2016 r., sygn. akt II SAB/Wa 971/15 w sprawie ze skargi J. S. na bezczynność Prezesa Komunikacji Miejskiej [...] sp. z o.o. w K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. S. na rzecz Komunikacji Miejskiej [...] sp. z o.o. w K. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt II SAB/Wa 971/15 wydanym na podstawie art. 151 w związku z art. 132 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę J. S. na bezczynność Prezesa Komunikacji Miejskiej [...] Sp. z o.o. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. o udostępnienie informacji publicznej w postaci sprawozdań finansowych spółki od początku jej istnienia.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł J. S., zaskarżając go w całości i wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie kosztów, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.) w zw. z art. 8, art. 8a ust. 1 pkt 5 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: ustawa o KRS) poprzez odkodowanie z tych przepisów normy, zgodnie z którą wskazane w uzasadnieniu przez Sąd I instancji przepisy ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym tworzą autonomiczny i wykluczający tryb dostępu do informacji publicznej zgodnie z art. 1 ust. 2 u.d.i.p. oraz błędną wykładnię art. 4 ust. 3 u.d.i.p. prowadzącą do uznania, że podmiot będący w rzeczywistym posiadaniu informacji publicznej może odesłać do innego podmiotu - w tym przypadku do Sądu Rejestrowego, co prowadzi do naruszenia zasady obowiązku udostępnienia informacji będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, jeżeli podmiot ten nie ma obowiązku zastosowania innych procedur zgodnie z art. 1 ust. 2 u.d.i.p. Zarzucił również naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP oraz art. 10 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w zakresie ograniczenia stosowania prawa do informacji oraz art. 4 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. e) u.d.i.p. poprzez ograniczenie wiedzy o wynikach finansowych podmiotu wskazanego w art. 4 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p., który ma obowiązek publikowania informacji, o jakie toczy się przedmiotowe postępowanie, w Biuletynie Informacji Publicznej.
W uzasadnieniu wskazano, że ustawa o KRS reguluje udostępnianie sprawozdań finansowych przez podmioty w niej wskazane, a nie udostępnianie sprawozdań finansowych w ogóle. W żadnym z przepisów tej ustawy nie znajduje się odniesienie - mające związek z art. 1 ust. 2 u.d.i.p. - do kwestii dostępu do informacji będącej w posiadaniu samej spółki. W ocenie autora skargi kasacyjnej sprawozdania finansowe znajdujące się w posiadaniu podmiotów zobowiązanych nie powinny być traktowane na równi z dokumentami znajdującymi się w zasobie KRS, ale winny podlegać udostępnieniu na zasadach określonych w u.d.i.p.