Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak (spr.) Protokolant st. asystent sędziego Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1405/15 w sprawie ze skargi M.K. na decyzję Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie potrącenia uposażenia 1. uchyla zaskarżony wyrok w części oddalającej skargę na zaskarżoną decyzję w zakresie, w jakim utrzymuje ona w mocy punkt 2. rozkazu personalnego Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] - i w tym zakresie uchyla zaskarżoną decyzję oraz punkt 2. rozkazu personalnego Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...]; 2. w pozostałej części oddala skargę kasacyjną; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 1405/15 po rozpoznaniu sprawy ze skargi M.K. na decyzję Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie potrącenia uposażenia, oddalił skargę. U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia oraz ocena prawna.
Decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2015 r. Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, dalej jako "Szef SKW", po ponownym rozpatrzeniu sprawy zakończonej wydaniem rozkazu personalnego nr [...] z dnia [...] marca 2015 r. w stosunku do funkcjonariusza SKW M.K., utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny.
Rozkazem tym Szef SKW potrącił funkcjonariuszowi całe uposażenie za kwiecień 2015 r. z tytułu nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie w dniach od [...] lutego 2015 r. do [...] marca 2015 r. oraz 3/30 uposażenia za maj 2015 r. z tytułu nieusprawiedliwionej nieobecności w dniach 11-13 marca 2015 r.
Przedmiotowy rozkaz personalny został wydany w następujących okolicznościach faktycznych.
W dniu [...] lutego 2015 r. funkcjonariusz nie podjął służby, a jedynie złożył w biurze podawczym pisemną informację, że w dniach [...] luty - [...] marca 2015 r. będzie korzystać z urlopu na przygotowanie się do egzaminu radcowskiego, który przysługuje mu na podstawie art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz.U. 2006 nr 104 poz. 710 ze zm.), dalej jako "s.f.s.k.w.". Przełożony funkcjonariusza poinformował go pisemnie, że uznaje jego nieobecność w służbie za nieusprawiedliwioną. M.K. nie zareagował na to pismo i na początku marca 2015 r. wysłał informację, że w dniach 11-13 marca 2015 r. będzie korzystał ze zwolnienia od pracy w celu uczestniczenia w egzaminie radcowskim, powołując się tym razem na art. 34 ust. 2 w zw. z art. 75 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. 1982 nr 19 poz. 145 ze zm.), dalej jako "u.r.p.", w zw. z art. 31 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz.U. 2013 poz. 829 ze zm.), dalej jako "z.u.r.z.". Pierwszego roboczego dnia po zakończeniu egzaminu funkcjonariusz stawił się do służby. W dniu [...] marca 2015 r. wydano zaskarżony rozkaz personalny nr [...] w sprawie potrącenia uposażenia. Przed wydaniem tego rozkazu zbadano następujące zagadnienia: (1) czy funkcjonariusz mógł skorzystać z przedmiotowego urlopu bez zgody odpowiedniego przełożonego; (2) czy funkcjonariusz miał prawo skorzystać z urlopu na przygotowanie się do egzaminu radcowskiego w sytuacji gdy przystępował do tego egzaminu po raz drugi; (3) czy kwestię urlopu na przygotowanie się do egzaminu radcowskiego i zwolnienie od służby na czas egzaminu regulowały przepisy pragmatyki służbowej funkcjonariuszy czy też ustawy o radcach prawnych.
Szef SKW uznał, że z art. 75 u.r.p. wynika, iż ustawa ta ma zastosowanie tylko do tych funkcjonariuszy SKW, którzy posiadają status aplikantów albo radców prawnych. W konsekwencji funkcjonariuszom SKW nieposiadającym statusu aplikanta nie przysługują uprawnienia jakie daje pracownikom art. 34 tej ustawy, w których mowa jest o urlopie na przygotowanie się do egzaminu radcowskiego oraz o zwolnieniu z pracy na czas tego egzaminu. Podobnie funkcjonariusz SKW, który nigdy nie był aplikantem, a przystępuje do egzaminu radcowskiego na podstawie art. 25 ust. 2 u.r.p. również nie może skorzystać z tych uprawnień. M.K. utracił status aplikanta w dniu [...] stycznia 2015 r. O ile jego stosunek służbowy był wcześniej określony ustawą o radcach prawnych, to po skreśleniu z listy aplikantów radcowskich jedyną ustawą mającą zastosowanie do przebiegu jego służby (w tym kwestii urlopów szkoleniowych) mogła być pragmatyka służbowa. W ocenie Szefa SKW funkcjonariusz nie posiadał zgody na odbywanie aplikacji radcowskiej w rozumieniu pragmatyki służbowej funkcjonariuszy SKW, a więc nie był uprawniony do skorzystania z przedmiotowego urlopu również na podstawie art. 58 ust. 2 pkt 5 tej ustawy.