Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.), Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia del. WSA Stanisław Marek Pietras, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2011 r. sygn. akt IV SAB/Po 27/11 w sprawie ze skargi K. N. na bezczynność Prezydenta Miasta Leszna w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych opłat związanych z wydaniem kart pojazdów 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Prezydenta Miasta Leszna na rzecz K. N. kwotę 237 /dwieście trzydzieści siedem/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt IV SAB/Po 27/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę K. N. na bezczynność Prezydenta Miasta Leszna w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych opłat związanych z wydaniem kart pojazdów.
Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Podaniem z dnia 3 grudnia 2010 r. K. N. zwróciła się do Prezydenta Miasta Leszna z wnioskiem o zapłatę 41.650,00 zł w związku z zarejestrowaniem wymienionych w piśmie pojazdów w okresie od maja 2004 r. do marca 2006 r., na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie karty pojazdu (Dz. U. 2003 r., poz. 137, nr 1310, dalej zwane rozporządzeniem z 2003 r.), które wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006r. (sygn. akt U 6/04, dalej wyrok TK z 17 stycznia 2006 r.) uznane zostało za niezgodne z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. 2005 r., nr 108, poz. 908 ze zm.,) oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. Przytoczone uregulowanie zostało uznane za sprzeczne z prawodawstwem wspólnotowym w szczególności z art. 90 akapit pierwszy TWE, zgodnie z postanowieniem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawie C-134/07.
W odpowiedzi z dnia 31 stycznia 2011 r. na powyższy wniosek organ administracji wyjaśnił, że roszczenia dotyczące zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu były przedmiotem postępowania sądowego, które zakończyło się wydaniem przez Sąd Okręgowy w Poznaniu prawomocnego wyroku o oddaleniu powództwa w sprawie o sygn. akt XV Ca 890/10. Roszczenia powódki zostały uznane za przedawnione, zatem brak jest podstaw do uwzględnienia żądania zapłaty.
Pismem z dnia 17 lutego 2011 r. wnioskodawczyni zwróciła się do Prezydenta Miasta Leszna z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa związanego ze zgłoszonym roszczeniem o zwrot nienależnie pobranych opłat odnoszących się do wydania kart pojazdów, szerzej opisanych w piśmie z dnia 03 grudnia 2010 r., przez podjęcie aktu lub czynności, które nie są decyzją lub postanowieniem w rozumieniu art. 3 § 2 ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "p.p.s.a.") w wyniku czego zaakceptowane zostanie w całości dochodzone roszczenie oraz przyznana zostanie wnioskodawczyni kwota 41.650,00 zł tytułem zwrotu nadpłaconych kwot za wydanie kart pojazdów w trybie postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu wnioskodawczyni powołując się na uzasadnienie uchwały NSA z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. akt I OPS 3/07, ONSAiWSA 2008/2/21 (dalej uchwała z dnia 4 lutego 2008 r.) wyjaśniła, że na organie administracji publicznej ciąży obowiązek podjęcia aktu lub czynności, które nie są decyzją lub postanowieniem, które mogą podlegać kontroli sądów administracyjnych zgodnie z uregulowaniem art. 3 § 2 ust. 4 p.p.s.a. Wydany akt bądź też czynność powinny legitymować się indywidualnością rozumianą przez objęcie ich zakresem "określonego zindywidualizowanego stosunku administracyjnego (uprawnienia lub obowiązku), którego źródłem jest przepis prawa powszechnie obowiązującego". Koniecznym elementem wnioskowanego działania jest także wskazanie związku uprawnienia lub obowiązku z przepisami prawa powszechnie obowiązującego. Wnioskodawczyni zauważyła nadto, że zdaniem NSA dochodzenie przedmiotowych roszczeń na drodze cywilnej oraz administracyjnej nie wykluczają się wzajemnie. Ustosunkowując się do pisma Prezydenta Miasta Leszna z dnia 31 stycznia 2011 r. wnioskodawczyni uznała je za niewystarczające, gdyż ograniczyło się tylko i wyłącznie do wskazania na prawomocnie zakończone postępowanie sądowe, jakie toczyło się z powództwa wnioskodawczyni, co zdaniem strony przeciwnej stanowić powinno uzasadnienie odmowy wypłaty wskazanej kwoty. Prezydent nie odniósł się natomiast do kwestii związanych z niezasadnością uzyskania korzyści majątkowych związanych z pobraniem rzeczonych opłat z uregulowaniami Konstytucji oraz Traktatu o Unii Europejskiej. W ocenie wnioskodawczyni, doszło w tym zakresie do istotnego naruszenia prawa albowiem już literalna wykładnia wskazanych przepisów wskazuje jednoznacznie, że w okresie od maja 2004 r. do marca 2006 r. brak było podstaw prawnych do kwestionowanego przesunięcia majątkowego.