Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 3206/14 w sprawie ze skargi J. M. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 24 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 3206/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę J. M. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wnioskiem z dnia 8 lutego 1990 r. S. M. zwrócił się o przydzielenie nieruchomości lub działek budowlanych w zamian za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Po jego śmierci J. M. oraz G. B. wnioskami z dnia 5 grudnia 2005 r. i z dnia 29 grudnia 2008 r. wystąpili do Wojewody [...] o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. M. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2011 r., wydanym na podstawie art. 98 § 1, art. 101, art. 103 oraz art. 123 k.p.a., Wojewoda [...] na wniosek J. M. zawiesił postępowanie w powyższej sprawie. Następnie decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., wydaną na podstawie art. 105 § 1 w zw. z art. 98 § 2 k.p.a., Wojewoda [...] umorzył postępowanie o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP w związku z tym, że strony nie wniosły o podjęcie zawieszonego postępowania przed upływem trzech lat od daty jego zawieszenia.
Wnioskiem z dnia 27 marca 2014 r. J. M. zwrócił się do Wojewody [...] o przywrócenie terminu do złożenia podania o podjęcie postępowania zawieszonego postanowieniem z dnia [...] stycznia 2011 r. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że wcześniej nie wnosił o podjęcie zawieszonego postępowania, gdyż od dnia 16 września 2013 r. do dnia 23 marca 2014 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Wniosek o przywrócenie terminu J. M. ponowił w piśmie z dnia 15 kwietnia 2014 r.
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] lipca 2014 r., wydanym na podstawie art. 58 i art. 59 k.p.a., odmówił J. M. przywrócenia terminu do wniesienia podania o podjęcie zawieszonego postępowania.
Minister Skarbu Państwa, po rozpatrzeniu zażalenia J. M., postanowieniem z dnia [...] września 2014 r. nr [...], utrzymał w mocy postanowienie z dnia [...] lipca 2014 r. W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy wyjaśnił, że termin do złożenia wniosku o podjęcie postępowania zawieszonego na wniosek strony wynosi 3 lata od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania. W niniejszej sprawie termin do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania upłynął w dniu 10 stycznia 2014 r. Strona w tym terminie nie skorzystała z przysługującego jej prawa i nie wniosła o podjęcie zawieszonego postępowania. J. M. złożył jedynie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia podania o pojęcie zawieszonego postępowania, przy czym uczynił to dopiero w dniu 27 marca 2014 r., czyli po upływie 3-letniego terminu od daty zawieszenia postępowania. W związku z tym Wojewoda [...] prawidłowo odmówił J. M. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania. Termin określony w art. 98 § 2 k.p.a. jest bowiem terminem prekluzyjnym (przedawniającym). Oznacza to, że czynność dokonana po upływie terminu przedawniającego jest bezskuteczna oraz że wskazany termin nie może zostać przywrócony. Dlatego też wniosek o przywrócenie terminu należało uznać za nieskuteczny.