Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. NSA Janusz Furmanek Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 333/11 w sprawie ze skargi P.K. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 333/11 oddalił skargę P.K. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Komendant Wojewódzki Policji w Gorzowie Wielkopolskim rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] przyjął P.K. do służby w Policji i mianował policjantem w służbie przygotowawczej na stanowisko kursanta Drużyny I Plutonu Prewencji II Samodzielnego Pododdziału Prewencji Policji w Z.G.
W dniu 14 kwietnia 2010 r. Dowódca Samodzielnego Pododdziału Prewencji Policji w Z.G. wydał opinię służbową, stwierdzającą nieprzydatność wyżej wymienionego do służby w Policji. Na skutek wniesionego przez P.K. od powyższej opinii odwołania, sprawę rozpoznawał Komendant Wojewódzki Policji w Gorzowie Wielkopolskim, który rozkazem personalnym z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] zaskarżoną opinię utrzymał w mocy.
W związku z powyższym, Komendant Wojewódzki Policji w Gorzowie Wielkopolskim rozkazem personalnym z dnia 14 września 2010 r., nr 607, na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 2 i art. 45 ust. 3 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm.), zwolnił P.K ze służby w Policji z dniem [...] września 2010 r. Na podstawie art. 108 § 1 K.p.a. decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
P.K. wniósł od ww. rozkazu personalnego odwołanie.
Komendant Główny Policji po rozpoznaniu odwołania, rozkazem personalnym z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] zaskarżony rozkaz personalny utrzymał w mocy.
W uzasadnieniu rozkazu personalnego odwołując się do treści art. 41 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o Policji, wskazał na obligatoryjny charakter zwolnienia policjanta, wobec którego w opinii służbowej stwierdzono nieprzydatność do służby w okresie służby przygotowawczej. Zdaniem organu zakres postępowania dowodowego w sprawie jest ograniczony i sprowadza się jedynie do sprawdzenia, czy opinia służbowa została wydana przez właściwego przełożonego, dotyczy policjanta w okresie służby przygotowawczej i zawiera stwierdzenie o jego nieprzydatności do służby, czy opiniowany został z nią zapoznany oraz czy jest ona ostateczna. Nie prowadzi on zatem pełnej kontroli opinii służbowej, która uruchomiła toczące się postępowanie, a jedynie ogranicza się do ustalenia konsekwencji, jakie są związane z orzeczeniem stanowiącym podstawę prowadzonego postępowania.
Komendant Główny Policji wyjaśnił, że postępowanie w przedmiocie zwolnienia w trybie ww. przepisu jest autonomiczne względem postępowania dotyczącego wydania opinii. Ma to istotne znaczenie, albowiem zarzuty podniesione w odwołaniu nie dotyczą postępowania w sprawie zwolnienia ze służby, lecz postępowania, w którym została sporządzona opinia służbowa. Stwierdził, że w obrocie prawnym funkcjonuje ostateczna opinia służbowa o nieprzydatności wyżej wymienionego do służby, wydana przez właściwego przełożonego, w formie przewidzianej przepisami prawa. Oznacza to, że została spełniona przesłanka określona w art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji nakazująca zwolnienie P.K. ze służby w Policji. W związku z powyższym uznał, że zarzut odwołującego, wydania decyzji na podstawie niepełnego materiału dowodowego jest nieuprawniony. W ocenie organu odwoławczego, Komendant Wojewódzki Policji w Gorzowie Wielkopolskim wydając zaskarżoną decyzję, nie uchybił ustanowionemu w art. 43 ust. 1 cyt. ustawy o Policji okresowi ochronnemu i zasadnie nadał jej rygor natychmiastowej wykonalności. Skoro bowiem skarżący jest nieprzydatny do służby w Policji, to koniecznym było niezwłoczne odsunięcie go od wykonywania zadań i czynności służbowych.