Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie NSA Aleksandra Łaskarzewska del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1375/13 w sprawie ze skarg Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i P. O. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały rady wydziału 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na rzecz P. O. kwotę 716,20 (siedemset szesnaście złotych dwadzieścia groszy) oraz na rzecz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt złotych), obie kwoty tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 11 marca 2014 r., II SA/Wa 1375/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i P. O. stwierdził nieważność decyzji Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z [...] kwietnia 2013 r., nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji z [...] lutego 2013 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności uchwały Rady Wydziału [...] Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie z [...] stycznia 2013 r. o odmowie uchylenia uchwały tej Rady z [...] września 1996 r. o nadaniu skarżącemu kwalifikacji I stopnia.
W uzasadnieniu stwierdzono, że przedmiotowa sprawa toczy się w trybie wznowieniowym. Postanowieniem z [...] kwietnia 2012 r. Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów wszczęła postępowanie wznowieniowe. Czynności tej (wszczęcia postępowania) Centralna Komisja dokonała w oparciu o art. 29 ust. 2 ustawy z 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2003 r. Nr 65, poz. 595 ze zm., zwanej dalej "ustawą o stopniach"), który stanowi, że przesłankami do wznowienia postępowania o nadanie stopni doktora i doktora habilitowanego albo tytułu profesora, oprócz wymienionych w k.p.a., mogą być ujawnione okoliczności, wskazujące na to, że stopień (...) albo tytuł profesora został nadany na podstawie dorobku powstałego z naruszeniem prawa, w tym praw autorskich lub dobrych obyczajów w nauce. W uzasadnieniu decyzji Centralna Komisja podkreśliła, że postępowanie wznowieniowe nie zakończyło się.
W ocenie Sądu, wszczęte z urzędu w dniu [...] kwietnia 2012 r. przez Centralną Komisję postępowanie wznowieniowe powinno zakończyć się rozstrzygnięciem przewidzianym w katalogu rozstrzygnięć określonym w art. 151 k.p.a. i art. 29a ustawy o stopniach i odnosić się do uprawnień nadanych P. O. [...] września 1996 r. Przyjęto za organem, że postępowanie wznowieniowe nie zostało zakończone. Tymczasem przedmiotem zaskarżonej decyzji jest uchwała Rady Wydziału [...] ASP z [...] stycznia 2013 r. (która nie kończy postępowania wznowieniowego), zgodnie z katalogiem rozstrzygnięć, po przeprowadzeniu postępowania wznowieniowego, przewidzianym w art. 151 k.p.a. i art. 29a ustawy o stopniach. A zatem rozstrzygnięcie to należy zakwalifikować, jako zapadłe w toku postępowania wznowieniowego. Nie stanowi ono aktu kończącego postępowanie wznowieniowe, od którego przysługiwałaby skarga do sądu administracyjnego. Wprawdzie organ sam dostrzegł, że postępowanie wznowieniowe nie zakończyło się, ale uszło jego uwadze, że postępowanie w trybie art. 156 k.p.a. dotyczy wyłącznie rozstrzygnięć ostatecznych, a nie niezakończonych. Zatem oparcie przez Centralną Komisję rozstrzygnięcia o art. 156 § 1 k.p.a. było samo w sobie dotknięte nieważnością, ponieważ brak było podstaw do wydania zaskarżonej decyzji. Dlatego też w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. należało zaskarżoną decyzję wyeliminować z obrotu prawnego, jako wydaną bez podstawy prawnej.