Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant: starszy inspektor sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 12 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Ke 34/14 w sprawie ze skargi P. P. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie zmiany w ewidencji gruntów i budynków oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 34/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, oddalił skargę P. P. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, zwanego dalej "WINGiK", w K. z dnia [...] listopada 2013 r., znak: [...], w przedmiocie zmiany w ewidencji gruntów i budynków. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
H. P. zwróciła się do Starosty J. o dokonanie zmian w ewidencji gruntów, tj. naniesienie zmiany na mapie ewidencji gruntów obrębu C., w odniesieniu do działek nr [...] i [...] przez wykreślenie zaznaczonej tam drogi o szerokości 3 m. Wyjaśniła, że działkę nr [...] "użytkuje przez zasiedzenie", a działkę nr [...] kupiła od Agencji Rynku Rolnego. Na działkach tych znajduje się droga, która wg wnioskodawczyni nie jest potrzebna żadnemu użytkownikowi sąsiednich działek, gdyż każdy z nich ma dojazd do swojej nieruchomości, zwłaszcza J. S. - użytkownik działki nr [...], do której można dojechać od strony południowej.
Następnie Starosta ustalił, że to P. P. jest właścicielem działki nr [...], a H. P. legitymuje się upoważnieniem do reprezentowania go w tej sprawie.
Decyzją z dnia [...] października 2013 r., znak: [...], Starosta J. odmówił wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów w zakresie wskazanym powyżej.
Odwołanie wniósł P. P., dowodząc, że wzdłuż wschodniej granicy działek nr [...] i [...] nie było drogi dojazdowej do działki nr 545 oraz powołując się na dokumenty załączone do ksiąg wieczystych i podważając dowody przedstawione w sprawie przez organ I instancji.
Zaskarżoną decyzją [...] WINGiK utrzymał w mocy ww. decyzję.
W uzasadnieniu organ odwoławczy zrelacjonował, komu na przestrzeni lat przysługiwało prawo własności do ww. działek; jak kształtowała się ich numeracja oraz podziały, a także w jakich okolicznościach doszło do zaprojektowania drogi, która miała zapewnić działce nr [...] (obecnie nr [...]) dostęp do drogi publicznej od północy pasem gruntu o szerokości 3 m miedzy działkami nr [...] i nr [...]. Zaplanowanie tej drogi było konsekwencją podziału działki nr [...] jaki nastąpił zgodnie z operatem pomiarowym nr [...] przyjętym w dniu 26 lutego 1982 r. do Składnicy Geodezyjnej Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów Rolnych w K., Rejonowy Oddział w J.. W 1987 roku doszło do odnowienia operatu ewidencyjnego, w trakcie którego zmieniono numerację działek, działkę nr [...] oznaczono numerem [...], natomiast działkę nr [...] oznaczono numerem [...]. W ramach odnowy została wykonana nowa mapa ewidencyjna.
W dniu 14 listopada 1989 r. przyjęto do Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej w K. Filia w J. operat pomiarowy nr 2653-14/89 z podziału działki nr [...] (dawny nr [...]). W operacie tym błędnie naniesiono granicę pomiędzy działkami nr [...] i [...] (dawny nr [...]); zaś z operatu technicznego stanowiącego dokumentację podziału działki nr [...] wynika, że wzdłuż jej wschodniej granicy przebiega pas gruntu o szerokości 3,0 m należący do działki [...] stanowiący drogę dojazdową. Na okoliczność powyższego podziału w dniu 6 listopada 1989 r. został spisany protokół graniczny, z którego wynika, że obecni na gruncie: M. L., M. P. i przedstawiciel Urzędu Miasta i Gminy w J. - J. L., nie zgłosili żadnych zastrzeżeń co do wyżej określonego przebiegu granic działek, a położenie znaków granicznych było im znane. Wynikiem prac podziałowych wykonanych przez geodetę jest mapa sytuacyjna z projektem podziału działki nr [...], korygująca wyżej opisane rozbieżności. Po zaewidencjonowaniu operatu w dniu 14 lutego 1989 r. pod numerem 2653-14/89, podział ten został wkreślony na matrycę mapy ewidencyjnej znajdującą się w Wojewódzkim Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej w J. w sposób prawidłowo odzwierciedlający przebieg granic zarówno działki nr [...] podzielonej na działki nr [...] i nr [...], jak i granic działki nr [...]. Natomiast na pierworysie mapy ewidencyjnej znajdującej się w Urzędzie Miasta i Gminy w J., ograniczono się jedynie do wkreślenia podziału działki nr [...], nie korygując przebiegu granicy działki nr [...].