Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Wojciech Latocha po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 października 2012 r. sygn. akt II SA/Po 492/12 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w P. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokiem z 4 października 2012 r., sygn. akt II SA/Po 492/12, oddalił skargę R. J. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w P. z [ kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy:
Decyzją nr [...] z [...] września 2004 r. R. J. został zwolniony ze Służby Więziennej w związku z upływem 12- miesięcznego okresu zawieszenia w czynnościach służbowych. Decyzja ta została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 31 maja 2011 r., sygn. akt II SA/Po 34/11.
Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie Sąd wskazał, iż organy wadliwie przyjęły, że dopuszczalne było rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o przepis art. 96 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2014 poz.173), obowiązującej od [...] sierpnia 2010 r., poprzez uznanie, iż 12-miesięczny okres zawieszenia skarżącego w czynnościach służbowych mógł być liczony od 2004 r. W ocenie Sądu w przepisach przejściowych nowej ustawy o Służbie Więziennej nie uregulowano jednoznacznie sytuacji funkcjonariusza zawieszonego w czynnościach służbowych. Wprawdzie przepis art. 268 ustawy przewiduje, że sprawy ze stosunku służbowego określone w art. 217 ust. 2 (w tym zawieszanie w czynnościach służbowych), prowadzone na podstawie poprzedniej ustawy, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są prowadzone na podstawie ustawy z 2010 r., jednakże z przepisu tego nie wynika, czy obejmuje on również sytuacje funkcjonariuszy zawieszonych w czynnościach służbowych na gruncie uprzednio obowiązujących przepisów. W konsekwencji organy orzekające winny były uznać, że fakultatywne zwolnienie skarżącego jest możliwe dopiero po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, a więc po 13 sierpnia 2011 r.
Ponownie rozpoznając sprawę Dyrektor Zakładu Karnego w K. poinformował skarżącego o toczącym się postępowaniu w przedmiocie zwolnienia ze służby, a następnie decyzją z [...] września 2011 r., na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. w związku z art. 96 ust. 1 pkt 7 ustawy o Służbie Więziennej, orzekł o umorzeniu postępowania w przedmiocie zwolnienia R. J. ze służby więziennej. Jak wyjaśniono w uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia, przy ponownym rozstrzyganiu sprawy stwierdzono brak podstaw do dalszego prowadzenia postępowania w sprawie zwolnienia ze służby. Organ wskazał, że obecnie istnieją podstawy do zastosowania przepisu art. 221 ust. 1 pkt 4 ustawy o Służbie Więziennej w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego.
Wyrokiem z 22 maja 2012 r., w sprawie o sygn. akt II SA/Po 12/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę R. J. na powyższą decyzję.
W związku z powyższymi wyrokami Dyrektor Zakładu Karnego w K., pismem z [....] stycznia 2012 r., powołując się na art. 61 § 4 K.p.a. w zw. z art. 221 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, powiadomił R. J., że zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego i zawiadomił, że dokumenty określone w art. 39 ust.2 ustawy o Służbie Więziennej można składać w terminie 14 dni od doręczenia zawiadomienia. Po otrzymaniu powyższego pisma R. J. w zakreślonym terminie przedłożył wymagane dokumenty.