Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Elżbieta Kremer, Sędzia NSA Marian Wolanin, Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 884/15 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] w W. na decyzję Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Stowarzyszenia [...] w W. na rzecz Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 2 lutego 2016 r., II SA/Wa 884/15 oddalił skargę Stowarzyszenia [...] w W. na decyzję Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z [...] kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782 ze zm.), każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonym w niniejszej ustawie. Powyższa definicja informacji publicznej jest bardzo ogólna i nieprecyzyjna, stąd też ustawodawca w art. 6 ust. 1 ustawy dokonał przykładowego wyliczenia informacji mających charakter informacji publicznych. W związku z tym przyjmuje się, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności informacja wymieniona w jej art. 6 ust. 1.
Jednocześnie w orzecznictwie utrwalił się pogląd, że informacją publiczną w rozumieniu ustawy będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem skarbu państwa (por. wyrok NSA z 25 marca 2003 r., II SA 4059/02).
Z kolei w myśl art. 4 ust. 1 ustawy, obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty, wykonujące zadania publiczne, w szczególności: 1. organy władzy publicznej; 2. organy samorządów gospodarczych i zawodowych; 3. podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa.
W świetle powyższego niewątpliwie wniosek strony skarżącej o udostępnienie informacji w zakresie określonym we wniosku z 20 listopada 2015 r. dotyczy informacji publicznej, zaś jego adresat - Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego - jako organ szeroko rozumianej władzy publicznej (władzy sądowniczej), jest organem obowiązanym do udostępnienia informacji publicznej w rozumieniu art. 4 ust. pkt 1 ustawy. Spór w tej sprawie sprowadza się w istocie do kwestii charakteru żądanej informacji publicznej, tj. czy wniosek Stowarzyszenia dotyczy informacji publicznej prostej, czy przetworzonej.