Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Elżbieta Kremer, Sędzia NSA Marian Wolanin, Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 884/15 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] w W. na decyzję Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Stowarzyszenia [...] w W. na rzecz Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 2 lutego 2016 r., II SA/Wa 884/15 oddalił skargę Stowarzyszenia [...] w W. na decyzję Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z [...] kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782 ze zm.), każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonym w niniejszej ustawie. Powyższa definicja informacji publicznej jest bardzo ogólna i nieprecyzyjna, stąd też ustawodawca w art. 6 ust. 1 ustawy dokonał przykładowego wyliczenia informacji mających charakter informacji publicznych. W związku z tym przyjmuje się, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności informacja wymieniona w jej art. 6 ust. 1.
Jednocześnie w orzecznictwie utrwalił się pogląd, że informacją publiczną w rozumieniu ustawy będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem skarbu państwa (por. wyrok NSA z 25 marca 2003 r., II SA 4059/02).
Z kolei w myśl art. 4 ust. 1 ustawy, obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty, wykonujące zadania publiczne, w szczególności: 1. organy władzy publicznej; 2. organy samorządów gospodarczych i zawodowych; 3. podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa.
W świetle powyższego niewątpliwie wniosek strony skarżącej o udostępnienie informacji w zakresie określonym we wniosku z 20 listopada 2015 r. dotyczy informacji publicznej, zaś jego adresat - Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego - jako organ szeroko rozumianej władzy publicznej (władzy sądowniczej), jest organem obowiązanym do udostępnienia informacji publicznej w rozumieniu art. 4 ust. pkt 1 ustawy. Spór w tej sprawie sprowadza się w istocie do kwestii charakteru żądanej informacji publicznej, tj. czy wniosek Stowarzyszenia dotyczy informacji publicznej prostej, czy przetworzonej.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy, prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji publicznej, w tym informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie zawiera definicji pojęcia "informacji przetworzonej". Podziału informacji publicznej na informację prostą i przetworzoną dokonano w literaturze i orzecznictwie sądów administracyjnych. Za informację prostą uznano taką informację, której zasadnicza treść nie ulega zmianie przed jej udostępnieniem. Może być ona pozbawiona danych wrażliwych, podlegających ochronie (np. danych osobowych), nie staje się jednak przez to informacją przetworzoną. Informacja prosta nie zmienia się w informację przetworzoną przez proces anonimizacji, bo czynność ta polega jedynie na jej przekształceniu, a nie przetworzeniu (por. wyrok NSA z 9 sierpnia 2011 r., I OSK 792/11). Również wtedy, gdy organ administracji publicznej posiada w swoich zbiorach dane objęte wnioskiem, to wykonanie prostych czynności technicznych, polegających na zliczeniu decyzji, nie może być uznany za przetworzenie informacji publicznej (por. wyrok NSA z 9 grudnia 2010 r. I OSK 1798/10).