Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie Joanna Banasiewicz NSA del. WSA Monika Nowicka (spr.) Protokolant Anna Harwas po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 103/07 w sprawie ze skargi M. S. na postanowienie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 103/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na postanowienie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] r. nr [...] odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W uzasadnieniu w/w wyroku Sąd stwierdził, co następuje:
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] odwołał funkcjonariusza M S z zajmowanego dotychczas stanowiska i z dniem [...]. mianował go na równorzędne stanowisko w innym wydziale tej samej jednostki organizacyjnej ABW. Powyższy rozkaz zawierał pouczenie o przysługującym funkcjonariuszowi środku odwoławczym. W dniu [...] w/w rozkaz personalny został doręczony funkcjonariuszowi za potwierdzeniem odbioru, pod adres jego miejsca zamieszkania w G ([...]) a odbiór przesyłki pokwitowała żona zainteresowanego - B S.
W dniu [...] M. S wystąpił do Szefa ABW z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, prośbę swoją motywując tym, że żona jego w dniu [...] odesłała rozkaz personalny organowi, aby ponownie go doręczył funkcjonariuszowi po dniu [...], albowiem - z uwagi na urlop - nie mogła skontaktować się z mężem.
We wniosku M S twierdził również, że doręczenie rozkazu personalnego w dniu [...]. nie było skuteczne, gdyż B S zameldowana została w lokalu przy ul. [...] w G dopiero w dniu [...], a więc przed tą datą nie była ona domownikiem - w rozumieniu art. 43 k.p.a. Strona wskazywała ponadto na fakt korzystania od dnia [...] ze zwolnienia lekarskiego, co - w ocenie M S - uniemożliwiało mu działanie w niniejszej sprawie.
Funkcjonariusz podnosił też, iż o rozkazie personalnym z dnia [...] dowiedział się dopiero z pisma organu z dnia [...], stanowiącego odpowiedź na jego pismo z dnia [...] dotyczące wysokości składników uposażenia.
Rozpatrując powyższy wniosek Szef ABW uznał, iż doręczenie rozkazu personalnego z dnia [...] było skuteczne - w rozumieniu przepisu art. 43 k.p.a. oraz, że funkcjonariusz został prawidłowo pouczony o terminie wniesienia środka odwoławczego. Jednocześnie organ zauważył, że nie wystąpiła w niniejszym przypadku przesłanka przywrócenia terminu wymieniona w art. 58 § 1 k.p.a. Zaświadczenia lekarskie o niezdolności M S do pracy nie oznaczały bowiem braku winy zainteresowanego w uchybieniu terminu, gdyż z treści tych zwolnień nie wynikał brak możliwości dokonania czynności procesowej przez stronę osobiście lub za pośrednictwem innej osoby.
W złożonej od wyżej przedstawionego postanowienia skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M S w, wnosząc o stwierdzenie jego nieważności - na zasadzie art. 156 § 1 pkt. 2 i 5 k.p.a. - lub ewentualnie o jego uchylenie, zarzucił organowi naruszenie przepisów art. 7, 8, 9, 77 § 1 i art. 110 k.p.a. Skarżący podnosił, iż nieprzerwanie od dnia [...] do chwili obecnej ( tj. [...] ) przebywa na zwolnieniu lekarskim. O wydaniu rozkazu personalnego z [...] dowiedział się dopiero z pisma organu z dnia [...] a samego rozkazu z dnia [...] nigdy nie otrzymał.