Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia WSA del. Tamara Dziełakowska Protokolant st. asystent sędziego Małgorzata Ziniewicz po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1436/14 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1436/14 oddalił skargę R. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość. Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. [...] Minister Infrastruktury i Rozwoju, po rozpatrzeniu odwołania R. K., utrzymał w mocy decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] listopada 2012 r. ([...]) ustalającą odszkodowanie w wysokości 63.756 zł, na rzecz R. K., za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości: nr 132/1 o pow. 0,0645 ha i nr 132/2 o pow. 0,3225 ha, (gm. Bralin., obr. [...]) przeznaczonej pod budowę drogi S8 [...] - A1 (Ł.), odcinek [...] oraz zobowiązującą Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty ustalonego odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym ww. decyzja stanie się ostateczna. W podstawie prawnej podano przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013r., poz. 687, dalej ustawa drogowa), a także przepisy art. 134 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 154 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm., dalej u.g.n.).
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że podstawę dla ustalenia wysokości odszkodowania stanowi operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego w dniu 29 czerwca 2012 r., którego aktualność została potwierdzona pismem z dnia 2 listopada 2013 r. Biegły ustalił, iż działki nr 132/1 i nr 132/2 wydzielone zostały z działki nr 132, niezabudowanej, nieogrodzonej i użytkowanej rolniczo. Sąsiedztwo nieruchomości charakteryzuje się niskim stopniem zurbanizowania, występuje pojedyncza zabudowa mieszkaniowa przy ulicy, tereny rolne oraz lasy. Przy głównej drodze znajduje się sieć wodna i wodociągowa. Na dzień wydania decyzji z.r.i.d. teren ten objęty był studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Bralin zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy Bralin Nr XII/83/99 z dnia 29 grudnia 1999 r. i przeznaczony pod uprawy rolne i zalesienie. Organ wskazał, iż dla działki nr 132 wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia [...] lipca 2008 r. dla budowy budynku produkcyjnego z częścią mieszkalną. Biegły stwierdził, iż wkreślona na mapie - załączniku do operatu, nieprzekraczalna linia zabudowy dla projektowanej inwestycji pozwala na budowę na części nieruchomości pozostającej przy właścicielu, co oznacza, że część nieruchomości przeznaczona pod drogę krajową nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy, a zatem dla ustalenia przeznaczenia nieruchomości obowiązują ustalenia studium.