Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. w przedmiocie umorzenia postępowania w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe po wznowieniu postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Cysek (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Małgorzata Olejowska po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej U. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 20 października 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 930/09 w sprawie ze skargi U. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 29 czerwca 2007 r. nr 440000-EKII-6400-65/06/2471/MM w przedmiocie umorzenia postępowania w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/5

Objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 20 października 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 930/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę Agencji Celnej U. Sp. z o.o., dalej: Agencja, na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, po wznowieniu postępowania.

Sąd I instancji uwzględnił następujący stan sprawy. Agencja, na mocy pełnomocnictwa nr 360 z dnia 23 sierpnia 2002 r., została upoważniona przez P. Sp. z o.o. w W. do działania na jej rzecz w formie przedstawicielstwa bezpośredniego.

W dniu 17 lutego 2003 r. P. Sp. z o.o. działając za pośrednictwem Agencji, zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym m.in. towar w postaci żelazek w ilości 2000 szt.

Decyzją z [...] marca 2003 r. Naczelnik Urzędu Celnego IV w W. uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej kraju pochodzenia i kwoty długu celnego w pozycji "10" dokumentu SAD i orzekł w tym zakresie.

Decyzją z [...] września 2006 r. Naczelnik Urzędu Celnego I w W., po wznowieniu postępowania postanowieniem [...] lipca 2006 r., uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego IV w W. określając ponownie kwotę długu celnego.

Rozpoznając sprawę w następstwie odwołania, Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z [...] czerwca 2007 r. uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego I w W. z [...] września 2006 r. i umorzył postępowanie w sprawie.

W skardze na powyższą decyzję, w której jako strona wskazana została P. Sp. z o.o., reprezentowana przez Agencję, zawarto wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

Zarządzeniem z 4 września 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wezwał skarżącą do wykazania uprawnienia osoby podpisującej skargę do reprezentacji skarżącej, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

W piśmie z 25 października 2007 r. Agencja wskazała, iż od początku postępowania wznowieniowego to ona, a nie Spółka P. była stroną skarżącą. Poniosła też finansowe skutki decyzji w sprawie wymiaru należności celnych oraz że wnosząc skargę do Sądu utrzymała jedynie nazewnictwo stron, jakie w zaskarżonych decyzjach stosowały organy celne. Wniosła o wznowienie postępowania, a następnie zaskarżyła decyzję Naczelnika Urzędu Celnego I w W. z [...] września 2006 r. i decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] czerwca 2007 r.

Postanowieniem z 18 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę. W ocenie Sądu I instancji, w przedmiotowej sprawie skarżąca Agencja upoważniona została w toku postępowania administracyjnego do działania na rzecz mocodawcy w formie przedstawicielstwa bezpośredniego i nie posiadała legitymacji do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, z uwagi na brak interesu prawnego.

W skardze kasacyjnej Agencja zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 3 § 1 pkt 23, art. 209 § 3 i art. 253 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (tj. Dz. U. z 2001 r., Nr 75, poz. 802 ze zm., dalej: Kodeks celny) oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm., dalej: Konstytucja RP) i art. 133 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa), polegające na błędnym przyjęciu, że została ona uznana w postępowaniu celnym za dłużnika i zmuszona do zapłaty należności celnych, a więc uznana za stronę postępowania celnego, nie jest uprawniona do wniesienia skargi kasacyjnej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi z uwagi na brak interesu prawnego.

Strona 1/5