Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa Budowlanego J. Sp. z o. o. w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Go 1123/10 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Budowlanego J. Sp. z o. o. w Z. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. z dnia 8 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 2000 r. oddala skargę kasacyjną.
1. Zaskarżonym wyrokiem z 29 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Go 1123/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargę Przedsiębiorstwa Budowlanego "J." sp. z o.o. w Ż. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z.z 8 września 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 2000 r.
2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że wnioskiem z 29 marca 2010 r. podatniczka reprezentowana przez pełnomocnika zwróciła się do Urzędu Kontroli Skarbowej w Z.o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną z 31 maja 2001 r., nr [...] określającą jej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń 2000 r. Jako przesłankę wznowienia podała wyjście na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji nieznanych organowi, który wydał decyzję.
Strona wskazała, że w 2000 r. prowadziła działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży materiałów budowlanych oraz świadczeniu usług budowlano - montażowych opodatkowanych stawką 22% i 7%. Właściwy Urząd Skarbowy i Izba Skarbowa w Z. prowadziły postępowania kontrolne dotyczące zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 1999 r. określając je ostatecznie na kwotę 110.888,00 zł. Podstawą wydanego przez nie rozstrzygnięcia była między innymi okoliczność, że faktura korygująca nr 80/K/99 nie została wystawiona w miesiącu rozliczenia pierwotnej faktury nr 80/99, tj. w grudniu 1999 r. lecz w terminie późniejszym, tj. w styczniu 2000 r. Decyzją z 8 czerwca 2009 r., sygn. [...] Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że skoro na rozliczenie podatku VAT za grudzień 1999 r. mogą mieć wpływ zjawiska faktycznie i prawnie zaistniałe tylko w tym okresie rozliczeniowym, ujęcie faktury na kwotą 219.453,00 zł oraz podatku VAT 48.279,66 zł w rozliczeniu podatku od towarów i usług za grudzień 1999 r., spowodowało zaniżenie za ten miesiąc wartości sprzedaży o kwotę 219.453,00 zł oraz podatku należnego o kwotę 48.280,00 zł. Według strony, skoro postępowanie w sprawie zaniżenia zobowiązania podatkowego zakończyło się wydaniem przez Dyrektora Izby Skarbowej decyzji 8 czerwca 2009 r., to wówczas dowiedziała się ona o niemożności dokonania korekty w grudniu 1999 r. (która prawidłowo winna być dokonana w styczniu 2000 r.).
Do wniosku strona załączyła obie decyzje Inspektora Kontroli Skarbowej z 31 maja 2001 r., nr [...] oraz Dyrektora Izby Skarbowej z 8 czerwca 2009 r. Strona uznała, że decyzja z 31 maja 2001 r., nr [...] w sposób nieprawidłowy ustaliła nadpłatę podatku VAT za styczeń 2000 r. i kwota ta powinna wynosić 59.693,00 zł, a nie 11.413,00 zł, jak ustalił Urząd Kontroli Skarbowej. Z tych względów wydana w sprawie decyzja organu kontrolnego, w ocenie strony, nie uwzględniła wszystkich okoliczności faktycznych, które mają wpływ na wysokość zobowiązania (nadpłaty) w podatku od towarów i usług.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z 19 lipca 2010 r. odmówił uchylenia w całości decyzji ostatecznej Inspektora Kontroli Skarbowej z 31 maja 2001 r., nr [...] stwierdzając, że nie zaistniały przesłanki wznowienia postępowania określone w art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.- dalej: "O.p."). W następstwie wniesionego odwołania Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z 8 września 2010 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie z 19 lipca 2010 r. W uzasadnieniu wskazano jednak, że odwołanie strony potraktowane zostało jako wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, z uwagi na wejście w życie ustawy z 25 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 127, poz. 858). Organ podkreślił, że Inspektor Kontroli Skarbowej w związku z dokonanymi ustaleniami kontrolnymi, decyzją z 31 maja 2001 r., nr [...] określił spółce zobowiązanie w VAT za styczeń 2000 r. w kwocie 6.242 zł od której strona nie wniosła odwołania. Wskazał też, że 31 maja 2001 r. Inspektor Kontroli Skarbowej w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wydał decyzję [...], którą określił wysokość zobowiązania z tytułu podatku VAT za grudzień 1999 r. w kwocie 122.324 zł oraz wysokość zaległości podatkowej powstałej z tytułu podatku VAT za grudzień 1999 r. w kwocie 59.718 zł. W konsekwencji zaskarżenia decyzji z 31 maja 2001 r., nr [...] ostateczne rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z 8 czerwca 2009 r.