Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 103/11 w sprawie ze skargi Z. M. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. M. na rzecz Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Zaskarżonym wyrokiem z 3 marca 2011 r., I SA/Łd 103/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Z. M. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 28 stycznia 2009 r. w przedmiocie podatku akcyzowego, stosownie do art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej Ppsa.
2. W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący wystąpił o udzielenie interpretacji w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów do silników klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 81. Wnioskodawca wskazał, że kupuje w innych krajach Wspólnoty produkty do smarowania silników, tj. oleje silnikowe klasyfikowane do kodu CN 2710 19 81 i symbolu PKWiU 23.20.18 - 50.20, a następnie sprzedaje je w kraju odbiorcom ostatecznym lub pośrednikom. W ocenie skarżącego, korzysta on ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966 ze zm.).
Organ uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazując, że w sytuacji opisanej przez skarżącego nie może mieć zastosowania ww. § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia.
3. Na skutek skargi strony wyrokiem z 7 sierpnia 2009 r., I SA/Łd 401/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, wskazując w szczególności na niezgodność polskich regulacji w ww. zakresie z unormowaniami Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L z 2003 r., Nr 283, s. 51 ze zm.), dalej dyrektywa energetyczna, w świetle których wykorzystanie wyrobów energetycznych do celów innych niż napędowe lub opałowe nie powinno podlegać akcyzie.
4. W wyniku skargi kasacyjnej organu Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 25 listopada 2010 r., I GSK 1215/09, uchylił ww. wyrok Sądu pierwszej instancji. NSA uznał, że ocena Sądu pierwszej instancji odnośnie do niezgodności polskich przepisów z prawem unijnym była przedwczesna, a Sąd pierwszej instancji przy ponownym rozpoznawaniu sprawy powinien rozważyć w szczególności, czy przepisy dyrektywy energetycznej oraz Dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów podlegających podatkowi akcyzowemu, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L z 1992 r., Nr 76, s. 1 ze zm.), dalej dyrektywa horyzontalna, stoją na przeszkodzie wprowadzeniu przez państwo członkowskie regulacji prawnej pozwalającej na opodatkowanie olejów smarowych. Sąd wojewódzki powinien też dokonać oceny, czy przyjęte w prawie polskim rozwiązania nie spowodowały zwiększenia formalności związanych z przekroczeniem granic w handlu między państwami członkowskimi, o czym stanowi art. 3 ust. 3 dyrektywy horyzontalnej.