Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 3628/16 w sprawie ze skargi A. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. D. M. R. W. A. C.
1. Wyrokiem z 10 stycznia 2018 r. r., sygn. akt III SA/Wa 3628/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej skarżąca, spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 września 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2013 r. (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
2. W skardze kasacyjnej spółka wniosła uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, w prawem przewidzianej wysokości oraz na podstawie art. 176 § 25 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej p.p.s.a.) rozpoznanie sprawy na rozprawie, podnosząc zarzuty naruszenia:
I. przepisów postępowania, tj.:
1. które to naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem swym orzeczeniem WSA w Warszawie zaaprobował fakt wielokrotnego, wadliwego ustalania stanu faktycznego sprawy (w szczególności poprzez nieuwzględnienie zasadnych wniosków dowodowych, niezebranie pełnego materiału dowodowego, ustalanie alternatywnych, wzajemnie się wykluczających, stanów faktycznych, oraz dokonanie oceny całości zebranego materiału dowodowego w sposób dowolny), co skutkowało naruszeniem dyspozycji przepisów art. 120, 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 188, art. 191, art. 210 § 1 pkt 6 oraz art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 dalej o.p.) w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 214 ze zm., dalej u.k.s.), w efekcie czego oddalono wniesioną skargę, zamiast uchylić zaskarżoną decyzję, a tym samym naruszono art. 145 §1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.;
2. art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 174 pkt 2 p.p.s.a., polegające na sporządzeniu uzasadnienia, które zawierało ustalenia (i to w sprawach kluczowych) pozostające ze sobą w rażącej sprzeczności, a oprócz tego kilkakrotnie pominięto argumentację zawartą w skardze, albo przedstawiono ją w sposób szczątkowy, czy wreszcie wielokrotnie nie ustosunkowano się w nim do szeregu zarzutów ujętych w skardze;
3. art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 p.p.s.a., albowiem w swym orzeczeniu Sąd wyszedł poza granicę kognicji przewidzianą w tych przepisach, gdyż dokonał samoistnej oceny zebranego materiału dowodowego;
4. tj. art. 207 § 2 o.p. w zw. z art. 145 §1 pkt lit. a p.p.s.a., gdyż zaskarżonym wyrokiem zaakceptowano wydanie decyzji w zakresie, który nie mógł stanowić przedmiotu rozpoznania oraz rozstrzygania, a to z uwagi na to, że rozliczenie podatkowe dokonanej przez spółkę dostawy eksportowej nie mogło nastąpić w deklaracji za styczeń 2013 r.,
II. przepisów prawa materialnego, tj.:
1. art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej ustawa o VAT) - z uwagi na niezastosowanie tego przepisu, mimo że przepis ten powinien zostać zastosowany oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT z uwagi na bezpodstawne zastosowanie tego przepisu, mimo że przepis ten nie powinien zostać zastosowany;