Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Juliusz Antosik Sędziowie Sędzia del. WSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.) Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych: 1) T. S.A. w Z., 2) Dyrektora Izby Skarbowej w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 31 lipca 2006 r., sygn. akt I SA/Go 1111/05 w sprawie ze skargi T. S.A. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 7 lutego 2005 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania z urzędu w sprawie podatku od towarów i usług za wrzesień 1995 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 2, 2. oddala skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w Z. w pozostałym zakresie, 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim uchylił decyzję z dnia 7 lutego 2005 r. oraz poprzedzające ją rozstrzygnięcie Dyrektora Izby Skarbowej w Z. w przedmiocie wznowienia postępowania z urzędu w sprawie podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 1995 r., stwierdził nieważność decyzji Izby Skarbowej z dnia 26 lipca 2002 r. i uznał, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.
Decyzją z dnia 25 września 2000 r., wydaną przez Pierwszy Urząd Skarbowy w Z. T. S.A. w Z. w podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 1995 r. określił prawidłową kwotę nadwyżki podatku należnego nad naliczonym podlegającej zaniechaniu poboru, zobowiązanie podatkowe, zaległość podatkową oraz odsetki od tej zaległości.
Od ww. decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego spółka złożyła odwołanie dnia 5 października 2000 r. W wyniku rozpatrzenia odwołania Izba Skarbowa w Z. decyzją z dnia 20 grudnia 2000 r., uchyliła decyzję organu pierwszej instancji i w związku z tym określiła prawidłową wysokość podatku od towarów i usług za wrzesień 1995 r. w ww. zakresie.
Spółka zaskarżyła ww. decyzję ostateczną Izby Skarbowej w Z. do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu. Postanowieniem Sądu z dnia 26 listopada 2002 r. umorzono postępowanie w sprawie z uwagi na wycofanie skargi przez stronę pismem procesowym z dnia 14 listopada 2002 r.
Strona pismem z dnia 8 stycznia 2001 r. złożyła wniosek do Ministra Finansów o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Izby Skarbowej z dnia 20 grudnia 2000 r. Minister Finansów decyzją z dnia 17 lipca 2001 r. odmówił stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia organu odwoławczego i dnia 2 października 2001 r. zdecydował o utrzymaniu w mocy własnego rozstrzygnięcia.
Spółka zaskarżyła ostateczną decyzję Ministra Finansów. W wyroku z dnia 13 lutego 2002 r., Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie przychylił się do stanowiska strony, uchylając zaskarżony akt administracyjny. Stąd też, Minister Finansów decyzją z dnia 8 czerwca 200 2r. uchylił rozstrzygnięcie z dnia 17 lipca 2001 r. i stwierdził nieważność decyzji Izby Skarbowej w Z. z dnia 20 grudnia 2000r. w sprawie podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień1995 r.
Skutkiem stwierdzenia nieważności w/w decyzji Izby Skarbowej było pozostawienie w obrocie prawnym rozstrzygnięć organu pierwszej instancji, tj. Pierwszego Urzędu Skarbowego w Z. oraz złożonego od niego odwołania spółki z dnia 5 października 2000 r.
Na podstawie decyzji Ministra Finansów z dnia 8 czerwca 2002 r. Izba Skarbowa w Z., po przeanalizowaniu materiału dowodowego zebranego w sprawie oraz po ponownym rozpatrzeniu odwołania z dnia 5 października 2000r. wydała decyzję z dnia 26 lipca 2002 r., uchylającą w całości rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji i określiła zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 1995 r. Powyższa decyzja Izby Skarbowej została przez spółkę zaskarżona.