Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Tomasz Kolanowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3918/06 w sprawie ze skargi J. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 października 2006 r., nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od J. U. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 340 zł (słownie: trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 czerwca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3918/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi J. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 października 2006 r. w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 23 czerwca 2005 r., a także stwierdził, że nie mogą być one wykonane w całości oraz zasądził na rzecz strony zwrot kosztów postępowania sądowego.
2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji stwierdził, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 w zw. z art. 233 § 1 pkt 1 o.p. odmówił zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 23 czerwca 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Wskazano, iż przedmiotowe postępowanie zostało zainicjowane wnioskiem skarżącego z dnia 5 czerwca 2005 r., w którym zwrócił się on do organu podatkowego o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku tym wskazał, że pracuje na etacie w spółdzielni mieszkaniowej, jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W 1999 r. po zakupieniu działki budowlanej, rozpoczął budowę domu wielorodzinnego z 7 mieszkaniami i 5 garażami, z przeznaczeniem na wynajem. Korzystał z ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, że nie był podatnikiem podatku od towarów i usług, nie rozliczał podatku naliczonego wynikającego z zakupu towarów i usług związanych z budową, która została zakończona w 2004 r. Ze względu na niekorzystne zmiany przepisów zrezygnował z wynajmowania na cele mieszkaniowe wybudowanych lokali i zwrócił otrzymaną ulgę. W dniu 26 maja 2004 r. aktem notarialnym dokonał sprzedaży dwóm rodzinom dwóch mieszkań oraz jednego garażu. Zdaniem skarżącego dokonana przez niego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem decydującym jest zamiar - budując mieszkania nie zamierzał ich sprzedawać, a jedynie je wynajmować. Ponadto ponieważ podatek był opłacany w cenie zakupywanych towarów i usług, a nie był rozliczany, opłacenie podatku od towarów i usług byłoby niezgodne z zasadą neutralności podatku. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, bowiem jako osoba fizyczna nie wykonywał działalności gospodarczej. Jako osoba fizyczna wykonał czynność jednorazowo i nic nie wskazuje na to, że ma zamiar wykonywać ją częstotliwie. Podkreślił, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług jest ograniczone do czynności wykonywanych profesjonalnie. Kryterium działalności gospodarczej wyklucza między innymi z grona podatników VAT osoby nieprowadzące działalności gospodarczej, nawet jeśli wykonują one czynności dostawy towarów. W ocenie skarżącego taka wykładnia jest zgodna z zasadą powszechności wyrażoną w prawie wspólnotowym.