Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz, , po rozpoznaniu w dniu 18 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. sp. z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 października 2021 r. sygn. akt I SA/Po 462/21 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za wrzesień 2018 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 1) zasądza od C. sp. z o.o. w P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 5 października 2021 r., sygn. akt I SA/Po 462/21, oddalił skargę C. sp. z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z 12 marca 2021 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za wrzesień 2018 r.
Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego P. postanowieniem z 10 listopada 2021 r. odmówił C. sp. z o.o. w P. (dalej: "strona", "spółka" lub "skarżąca") wszczęcia postępowania z wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za wrzesień 2018 r. W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, że spółka złożyła deklarację dla podatku od towarów i usług VAT-7 za wrzesień 2018 r., w której wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy. Pismem z 13 października 2020 r. spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku od towarów i usług za ww. okres wskazując, że termin zwrotu podatku od towarów i usług za wrzesień 2018 r. minął, w związku z czym organ podatkowy ma obowiązek zwrotu tego podatku wraz z odsetkami.
Odmawiając wszczęcia postępowania podatkowego organ podatkowy podał definicję nadpłaty i stwierdził, że kwota, o którą wnioskuje spółka wynika z deklaracji VAT- 7 za wrzesień 2018 r. i stanowi kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika, wykazaną w pozycji 57 deklaracji dla podatku od towarów i usług za ten miesiąc. Zdaniem organu nie ma podstaw prawnych do merytorycznego rozstrzygnięcia co do istoty sprawy. Przesłanka bezprzedmiotowości występuje wówczas, gdy brak jest podstaw prawnych do merytorycznego rozstrzygnięcia danej sprawy. Jednocześnie organ wskazał, że w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2018 r. prowadzone jest postępowanie podatkowe wobec spółki.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu postanowieniem z 12 marca 2021 r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy podzielił pogląd organu pierwszej instancji, że w sprawie nie znajdują zastosowania postanowienia art. 72 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: "Ordynacja podatkowa").
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego spółka wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia wraz z poprzedzającym je postanowieniem organu pierwszej instancji, zarzucając naruszenie - art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 17 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., Nr 177, poz. 1221 ze zm., dalej: "ustawa o VAT") w zw. z art. 77 pkt 3 i pkt 6 ustawy o kontroli działalności gospodarczej, art. 165 § 1 w zw. z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 120 i art. 121 § 1 zw. z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 64 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 Konstytucji RP w zw. z art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej, art. 217 § 2 w zw. z art. 124 Ordynacji podatkowej, art. 121 Ordynacji podatkowej, art. 122 w zw. z art. 180 § 1, art. 181 i art. 187 § 1a oraz art. 191 Ordynacji podatkowej, art. 233 § 1 pkt 1 w zw. art. 187 § 1 i. z art. 122 Ordynacji podatkowej, art. 233 § 1 pkt 1 w zw. art. 122 w zw. z art. 180 § 1, art. 181 i art. 187 § oraz art. 191 Ordynacji podatkowej, art. 233 § 1 pkt 1 w zw. art. 121 i art. 124 Ordynacji podatkowej, art. 143 Ordynacji podatkowej oraz art. 2a Ordynacji podatkowej, a także art. 10.1. i art. 11.1 ustawy Prawo przedsiębiorcy.