Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1031/13 w sprawie ze skargi R.K. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. (obecnie Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w G.) z dnia 14 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej określającej podatek od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 i styczeń 2007r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. K. na rzecz Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w G. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, wyrokiem z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1031/13 oddalił skargę R. K. (skarżący) na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 14 czerwca 2013 r. w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej określającej podatek od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. i styczeń 2007 r.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że skarżący złożył do organu na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 i pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012. poz. 749 ze zm.) dalej O.p., wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną z dnia 1 czerwca 2010 r. Skarżący wskazał, że na orzeczenia wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej po dacie wydania decyzji objętej wnioskiem, jak również na nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody, które mają wpływ na jej treść i rozstrzygnięcie.
Postanowieniem z dnia 23 listopada 2012 r. organ wznowił postępowanie w sprawie, a następnie decyzją z dnia 22 marca 2013 r. odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z dnia 1 czerwca 2010 r., wskazując, że skarżący nie wykazał nowych istotnych okoliczności i dowodów, które stanowiłyby podstawę wznowienia określoną w art. 240 § 1 pkt 5 O.p.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S., po rozpoznaniu odwołania decyzją z dnia 14 czerwca 2013 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu wskazał, że przywołane we wniosku o wznowienie postępowania wyroki TSUE zostały wydane w konkretnym stanie faktycznym, co nie przekładało się na ocenę materiału dowodowego w niniejszej sprawie. Natomiast zebrany materiał dowodowy w toku postępowania zwykłego pozwalał zakwestionować wiarygodność podatnika, a nie tylko jego podwykonawców i dostawców. Zatem skoro podatnik sam uczestniczył w procederze fikcyjnych dostaw towarów i usług, to nie można mówić o braku jego świadomości co do rzetelności jego kontrahentów.
Dalej organ ten stwierdził, że fakt wystawiania, przez skarżącego "pustych faktur" potwierdza prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 18/11, którym oddalona została skarga na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. wydana wobec Zakładu [...] D. J., A. J. Spółka Jawna. W wyroku tym Sąd stwierdził, że ustalony przez organy podatkowe stan faktyczny, zgodnie z którym zakwestionowane faktury, wystawione przez skarżącego na rzecz Zakładu [...] nie dokumentowały czynności faktycznie dokonanych.
Końcowo organ podniósł, że wskazana przez skarżącego ocena nowych dowodów, w tym umów z podwykonawcami, inwestorem i protokołów odbioru prac nie są istotne dla sprawy i nie mają wpływu na zmianę treści decyzji w kwestiach zasadniczych.
W skardze do WSA w Gdańsku skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy:
- art.121 O.p. przez pominięcie zasady zaufania obywateli do organów podatkowych,
- art.122 O.p., poprzez niewyjaśnienie ważnych dla sprawy okoliczności faktycznych oraz niezebranie wszystkich dowodów, co miało istotny wpływ na wynik rozstrzygnięcia,