Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Nowak (spr.), Sędziowie NSA Maria Dożynkiewicz, Włodzimierz Kubiak, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. Ośrodka Zamiejscowego w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 maja 2004 r. sygn. akt I SA/Ka 1713/03 w sprawie ze skargi D. W. R. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodka Zamiejscowego w B. z dnia 23 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości opłaty skarbowej nie pobranej od podatnika 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2. zasądza od D. W. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1.900 zł (słownie: tysiąc dziewięćset) złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
FSK 2070/04
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z 10 maja 2004 r. I SA/Ka 1713/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi D. W. R., uchylił decyzję Izby Skarbowej w K. /Ośrodka Zamiejscowego w B./ z 23 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości opłaty skarbowej nie pobranej przez płatnika.
Z uzasadnienia wyroku wynikało, że aktem notarialnym z dnia 29 lutego 2000 r., nr rep. A 951/2000 w Kancelarii Notarialnej notariusza D. W. R.; adwokat Janusz G., działający jako syndyk masy upadłości "W." Fabryki Armatury i Odlewni S.A. w upadłości w W. sprzedał Markowi P. prezesowi jednoosobowego zarządu, działającego w imieniu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością "E." w B. całe przedsiębiorstwo upadłego, w rozumieniu art. 55[1] Kodeksu cywilnego, za łączną cenę, składającą się w istocie z dwóch części: 168.000 zł. /za prawo użytkowania wieczystego/ oraz 2.792.000 zł. /za budynki, budowle, środki trwałe oraz pozostałe składniki materialne i niematerialne/.
Jednocześnie w par. 18 strony czynności cywilnoprawnej stwierdziły, iż "obecna wartość rynkowa przedmiotu umowy sprzedaży wynosi kwotę nie mniejszą niż 8.000.000 zł." i określiły:
- wartość rynkową w ramach sprzedawanego przedsiębiorstwa upadłego - prawa wieczystego użytkowania działek gruntu na łączną kwotę 1.100.000 zł,
- wartość budynków na kwotę 1.234.000 zł,
- wartość budowli na kwotę 221.000 zł,
- wartość pozostałych środków trwałych na kwotę 1.337.000 zł.
Z kolei w par. 11 umowy sprzedaży strony oświadczyły, iż sposób obliczenia ceny za zapasy zawarty został w załączniku nr 6 do niniejszego aktu, nazwanym "zasady wyceny składników majątkowych FAiO "W.", cenę za należności ustalono według przyjętych przez strony reguł, a spis inwentarza sporządzony zostanie przez strony do dnia 30 kwietnia 2000 r. Do aktu notarialnego załączone zostały ponadto dwa wykazy z dnia 29 lutego 2000 r:
- wykaz nierozliczonych należności na 29 lutego 2000 r. dla kont 203 do 203 /należności zagraniczne/,
- wykaz nierozliczonych należności na dzień 29 lutego 2000 r. dla kont 201 do 201.
Od dokumentowanej tym aktem umowy sprzedaży notariusz nie pobrał opłaty skarbowej /z wyjątkiem opłaty w wysokości 55.000 zł od sprzedaży prawa użytkowania wieczystego - par. 58 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej/ jako od czynności nie podlegającej w tym zakresie tej opłacie /art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "k" ustawy o opłacie skarbowej/.
Organ podatkowy pierwszej instancji, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z dnia 22 kwietnia 2003 r., (...), orzekł o odpowiedzialności podatkowej notariusza D. W. R. w związku z nie pobraniem przez niego opłaty skarbowej od zawartej w dniu 29 lutego 2000 r. umowy sprzedaży przedsiębiorstwa w upadłości, w zakresie praw majątkowych i określił należność z tytułu niepobranej opłaty skarbowej.
Izba Skarbowa w K., po rozpoznaniu odwołania utrzymała tę decyzję w mocy powołując w pierwszej kolejności art. 1 ust. 2 lit. "a" ustawy z dnia 31stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ i podkreślając, że opłacie skarbowej podlegały wymienione w tej ustawie czynności cywilnoprawne, a między innymi umowy sprzedaży. Z kolei art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy stanowił, że nie podlegały opłacie czynności cywilnoprawne; m.in. umowy sprzedaży zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz inne tego rodzaju umowy objęte zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, a także umowy sprzedaży zawierane przez podatników, o których mowa w art. 14 tej ustawy, w zakresie czynności zwolnionych od podatku. Powyższy przepis miał jednak zastosowanie z tym zastrzeżeniem, że do przedmiotu czynności cywilnoprawnej stosowało się przepisy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.