Fakt opowiedzenia się przez prokuratora, biorącego udział w postępowaniu sądowoadministracyjnym, za uwzględnieniem skargi wniesionej przez podmiot nieuprawniony nie jest równoznaczny z wniesieniem przez prokuratora skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 marca 2004 r., I SA/Wr 1884/03 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w L. z dnia 28 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2000 r. -oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 marca 2004 r. I SA/Wr 1884/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 58 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ odrzucił skargę Gminy Miejskiej L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 28 kwietnia 2003 r., wydaną w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2000 r.
Przytaczając stan sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny wyjaśnił, że zaskarżona decyzja, którą Kolegium uchyliło decyzję podatkowego organu I instancji - Prezydenta Miasta L. - i stwierdziło nadpłatę podatku od nieruchomości za 2000 r. w kwocie 3.493.014 zł została wydana po rozpatrzeniu trzeciego z kolei odwołania strony: "KGHM" S.A. Oddział Zakładu Górnicze "L." w L. od niekorzystnych decyzji organu I instancji w sprawie wszczętej wnioskiem strony z dnia 6 listopada 2001 r. o stwierdzenie nadpłaty podatku od nieruchomości za 2000 r. w kwocie 3.493.014 zł /w związku z wyłączeniem z opodatkowania podziemnych wyrobisk górniczych/.
Prezydent Miasta L. decyzjami z dnia 7 stycznia 2002 r., 8 sierpnia 2002 r., /wydanej po uchyleniu pierwszej decyzji przez SKO i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia/, 17 grudnia 2002 r. wydanej po uchyleniu drugiej decyzji przez SKO i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia/ odmawiał stwierdzenia nadpłaty, mimo jednoznacznego stanowiska organu odwoławczego, przyznającego rację stronie, że podziemne wyrobiska górnicze nie były w 2000 r. przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości /przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Kolegium uzasadniało koniecznością dokonania ustaleń faktycznych co do kwoty podatku wpłaconego przez stronę od wyrobisk górniczych w 2000 r., w celu ustalenia wysokości nadpłaty/.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że wyrobiska górnicze nie podlegają podatkowi od nieruchomości, bowiem na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ przedmiotem opodatkowania są budynki, budowle oraz grunty a podziemne wyrobiska górnicze nie zaliczają się do żadnych z tych kategorii.
Kolegium powołało się przy tym na poglądy wyrażone w tym przedmiocie przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 2 lipca 2001 r. FPS 2/01 /ONSA 2002 Nr 1 poz. 2/ oraz Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 12 marca 2002 r. ZP 34/01.
W związku z powyższym wpłacony przez Spółkę podatek od nieruchomości za 2000 r. z tytułu posiadanych wyrobisk górniczych stanowi podlegającą zwrotowi nadpłatę podatkową w rozumieniu art. 72 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Kolegium stwierdziło, iż postępowanie kontrolne potwierdziło, że kwota podatku uiszczonego przez stronę od wyrobisk górniczych zgodna jest z wnioskiem strony.
W skardze z dnia 17 czerwca 2003 r. skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Gmina Miejska L. reprezentowana przez radcę prawnego działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta Miasta wniosła o uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium odwoławczego zarzucając, że jest ona niesłuszna i narusza przepisy prawa. Nie wskazano przy tym konkretnych przepisów prawa materialnego lub procesowego naruszonych zaskarżoną decyzją.