Decydujące znaczenie dla rozstrzygania powstających sporów - czy przedmiotem obrotu jest program komputerowy jako utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. 2000 nr 80 poz. 904 ze zm./ niepodlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też egzemplarz programu komputerowego będący towarem w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - mają okoliczności faktyczne sprawy, a w szczególności treść umowy, której przedmiotem jest program komputerowy.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik (spr.), Sędziowie NSA Jan Rudowski, Marian Jaździński, Protokolant Piotr Dębkowski, po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2005 r. na rozprawie w I Wydziale Izby Finansowej skargi kasacyjnej Centrum Informatyki "Z." SA w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 kwietnia 2004 r. sygn. akt SA/Bk 1615/03 w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 17 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998 r. oddala skargę kasacyjną.
FSK 1621/04
U z a s a d n i e n i e
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2004 r., I SA/Bk 1615/03, oddalił skargę Centrum Informatyki "Z." SA w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 17 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998 r.
Sąd Administracyjny podzielił ustalenia faktyczne oraz argumentację zawartą w rozstrzygnięciu organu podatkowego drugiej instancji, że Spółka nie objęła obowiązkiem opodatkowania w 1998 r. sprzedaży udokumentowanej 40 fakturami dotyczącymi licencji na użytkowanie programu komputerowego. Odwołując się do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd wyjaśnił, że pomiędzy Spółką z o.o. "S." /autorem programu/ a Centrum Informatyki "Z." SA zawarto w dniu 11 stycznia 1994 r. umowę nr 4/94 regulującą zasady współpracy przy sprzedaży programu pn. "S.-F.". Umowa ta uzupełniona aneksami nie spełnia jednak cech umowy licencyjnej, gdyż na jej podstawie "Z." SA jedynie otrzymywała od Spółki "S." oprogramowanie komputerowe, które następnie było przekazywane użytkownikom końcowym. Była więc to czynność opodatkowana podatkiem VAT. W dokumentach "licencji na oprogramowanie", wystawianych końcowym użytkownikom przez Spółkę "S.", było zawarte oświadczenie przedstawiciela dystrybutora, iż otrzymał on oprogramowanie od autora. Spółka nie nabywała tym samym prawa do utworu, a jedynie nośnik oraz nie udzielała licencji do korzystania z tegoż programu użytkownikom, którzy z niego korzystali w oparciu o licencję uzyskaną od autora. W tej sytuacji Sąd zgodził się z organami obu instancji, że w świetle zebranego materiału dowodowego w omawianej sprawie miał miejsce obrót towarowy w postaci sprzedaży oprogramowania przez skarżącą Spółkę przy jednoczesnym świadczeniu usług instalacji oraz wdrażania oprogramowania w oparciu o przekazane jej oprogramowanie z kompletem dokumentacji. Niezależnie bowiem od treści umowy, nie budzi - w ocenie Sądu - wątpliwości, że licencji uprawniającej użytkowników programów do korzystania z nich nie udzielała skarżąca Spółka, lecz twórca programu. Tym samym dokonane przez organy ustalenia, że sporne umowy pomiędzy Spółką a użytkownikami oprogramowania "S.-F." nie mogą być uznane za umowy licencyjne, gdyż skarżąca nie udzielała licencji do korzystania z tego oprogramowania. W takiej sytuacji mamy do czynienia ze sprzedażą towaru /rzeczy/. Sąd powołał się także na wyrok składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2003 r., FSA 2/03 /ONSA 2004, nr 2 poz. 43/, podzielając pogląd, że decydujące znaczenie dla oceny, czy przedmiotem obrotu jest program komputerowy jako utwór w rozumieniu prawa autorskiego nie podlegający opodatkowaniu VAT, czy też egzemplarz programu komputerowego będący towarem w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, są okoliczności faktyczne sprawy, a w szczególności treść umowy, której przedmiotem jest program komputerowy.