Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną, może z urzędu badać, czy skarga ta została wniesiona przez stronę /art. 173 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Prezes Izby Ogólnoadministracyjnej - Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA : Wojciech Chróścielewski (współsprawozdawca) Zygmunt Niewiadomski Małgorzata Stahl Elżbieta Stebnicka Jan Paweł Tarno (sprawozdawca) Ludwik Żukowski Protokolant: Jędrzej Dessoulavy-Śliwiński z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Marii Teresy Kalocińskiej w sprawie ze skargi kasacyjnej H. G. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2003 r. sygn. akt IV SA 3750/01 w sprawie ze skargi "[...]" Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Będzinie na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 1 października 2001 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2005 r. na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 22 września 2004 r. w sprawie OSK 519/04, do rozstrzygnięcia w trybie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.): "czy Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę kasacyjną może z urzędu dokonywać samodzielnych ustaleń dotyczących interesu prawnego (przymiotu strony) podmiotu wnoszącego skargę?" podjął następującą uchwałę: Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę kasacyjną może z urzędu badać, czy skarga ta została wniesiona przez stronę (art. 173 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Wyrokiem z dnia 2 października 2003 r. sygn. akt IV SA 3750/01 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia l października 2001 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 29 czerwca 2001 r. stwierdzającą nieważność decyzji Burmistrza Miasta Wojkowice z dnia 19 kwietnia 1996 r., zezwalającej na zmianę sposobu użytkowania pawilonu handlowego "[...]" Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Będzinie, zlokalizowanego na działce przy ul. [...] w Wojkowicach, ze względu na niewyjaśnienie wszystkich okoliczności, które mogłyby uzasadniać przyjęcie, że decyzja z dnia 19 kwietnia 1996 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła H. G., reprezentowana przez adwokata, zaskarżając wyrok w całości oraz zarzucając naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na wynik sprawy, a to:
l) art. 156 § l pkt 2 kpa, poprzez błędne przyjęcie, że wydanie decyzji sprzecznej z art. 32 ust. 4 w związku z art. 71 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, w związku z art.
38 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, nie stanowi oczywistego naruszenia prawa;
2) art. 7 kpa oraz art. 328 § 2 kpc w zw. z art. 59 ustawy z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym poprzez nieustalenie wszystkich okoliczności istotnych dla sprawy i wadliwe przyjęcie, że organy administracji nie rozpoznały istoty sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając sprawę na rozprawie w dniu 12 lipca 2004r. zwrócił się do pełnomocnika wnoszącej skargę kasacyjną o wskazanie, w czym upatruje interes prawny swojej mandantki w występowaniu w sprawie jako strona. Na wniosek pełnomocnika rozprawa została odroczona w celu umożliwienia zajęcia w omawianej kwestii stanowiska w piśmie procesowym. Pismo strony wnoszącej skargę kasacyjną z dnia 21 lipca 2004 r. sporządzone przez pełnomocnika zawiera oświadczenie, iż zabudowana działka nr 317/1 stanowiąca własność skarżącej "jest w bezpośrednim sąsiedztwie pawilonu wybudowanego na działce nr 732/10". Do tego pisma została dołączona kserokopia mapy z ewidencji gruntów, potwierdzona za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika.
Jak wynika z akt administracyjnych, od decyzji Burmistrza Miasta Wojkowice z dnia 19 kwietnia 1996 r. zezwalającej na zmianę użytkowania przedmiotowego pawilonu odwołanie wniosła H. G., zaś Wojewoda Katowicki postanowieniem z dnia 29 maja 1996 r. stwierdził niedopuszczalność odwołania na podstawie art. 134 kpa podając, iż jako mieszkanka ulicy, na której jest zlokalizowany przedmiotowy pawilon, nie ma interesu prawnego w sprawie, lecz jedynie interes faktyczny, w związku z czym nie może odwołaniem podważać decyzji.
Na powyższe postanowienie H. G. wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach domagając się uchylenia ww. postanowienia, decyzji organu I instancji jak również ewentualnie innych decyzji, dotyczących zezwolenia na handel alkoholem w urządzonym w przedmiotowym pawilonie barze "[...]". Podniosła, iż została poinformowania, że jest stroną postępowania, oraz jest przekonana, że spełnia wymogi z art. 28 kpa., bowiem jej interes prawny leży w dążeniu do zapewnienia sobie i rodzinie bezpieczeństwa osobistego i niezakłócanego wykonywania prawa własności. Przysługuje jej prawo podejmowania działań celem zniweczenia decyzji, których wykonywanie doprowadza do przestępstw na jej szkodę /listy z pogróżkami, włamanie do jej domu, wulgarne wyzwiska, zakłócanie spokoju/.