Do czasu wypowiedzenia pracownikom warunków pracy lub płacy przez pracodawcę, który przejął zakład pracy na podstawie art. 23[1] par. 2 Kp, pracodawcę tego wiążą dotychczasowe warunki umów o pracę.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki (...):
Czy w sytuacji przejęcia zakładu pracy na zasadzie art. 23[1] Kp przez pracodawcę nie będącego państwową jednostką organizacyjną, jest on zobowiązany do wypłąty pracownikom nagrody z zakładowego funduszu nagród w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych ngrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi /Dz.U. nr 32 poz. 141/?
podjął następującą uchwałę:
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K., rozpoznając apelację pozwanego pracodawcy (...) Sanatorium Związkowego "G." w S.Z. od wyroku Sądu Pracy w Nowym Targu z dnia 10 marca 1997 r., zasądzającego od niego na rzecz powódki Sabiny B. kwotę 189,00 zł z odsetkami tytułem nagrody z zakładowego funduszu nagród za II półrocze 1995 r., na podstawie art. 390 par. 1 Kpc przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne zawarte w postanowieniu z dnia 5 czerwca 1995 r.
Powyższe zagadnienie powstało w następującym stanie faktycznym:
Na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 lipca 1995 r. Adam W. przejął od Konfederacji Związków Zawodowych Górnictwa w Polsce Sanatorium Związkowe w S.Z. na 10 lat. Zgodnie z tą umową dzierżawca przejął zobowiązania i należności oraz pracowników według stanu na dzień 30 czerwca 1995 r. W dniu 1 lipca 1995 r. Adam W. zawarł z przejętymi pracownikami nowe umowy o pracę, w których zobowiązał się do stosowania zasad wynagradzania wynikających z rozporządzeń Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 września 1989 r. w sprawie uposażenia pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów /Dz.U. nr 58 poz. 346 ze zm./. Na zebraniu pracowników w dniu 7 listopada 1995 r. Adam W. zobowiązał się też wypłacić pracownikom nagrody z zakładowego funduszu nagród za 1995 rok: za I półrocze przed świętami Bożego Narodzenia, a za II półrocze - w późniejszym czasie. Wypłata pierwszej części nagrody nastąpiła, gdy zaś chodzi o drugą jej część, pracodawca uznał, że jako prywatny pracodawca nie ma obowiązku jej płacenia, gdyż powołane w umowach o pracę rozporządzenie z dnia 22 września 1989 r. nie reguluje w ogóle kwestii nagrody; zatem zobowiązanie się do stosowania przepisów rozporządzenia nie pociąga za sobą obowiązku wypłacania nagród.
Sąd Wojewódzki podniósł, że według art. 1 ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi /Dz.U. nr 32 poz. 141 ze zm./ omawiane nagrody przysługują pracownikom tychże jednostek. Istnieje jednak wątpliwość, czy zasady przewidziane w ustawie mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych u pracodawców nie będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi w razie przejęcia zakładu pracy na podstawie art. 23[1] Kp. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 września 1989 r., które zobowiązał się stosować nowy pracodawca, nie regulowało sprawy wypłaty nagród z zakładowego funduszu nagród. Późniejsze natomiast rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 55 poz. 273/ dotyczy pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej prowadzonych w formie jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego. Nie wchodzi również w rachubę art. 241[8] Kp, który reguluje kwestie związane ze stosowaniem postanowień układów zbiorowych pracy. W konkluzji Sąd Wojewódzki zadał pytanie, czy w razie przejęcia zakładu pracy /art. 23[1] Kp/ będącego państwową jednostką organizacyjną, przez pracodawcę będącego osobą fizyczną, uprawnienia wynikające z uregulowań dotyczących państwowych jednostek organizacyjnych stały się treścią umów o pracę.