Zwrot kosztów przejazdu przysługujący sędziemu na podstawie art. 75 par. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ nie jest przychodem ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie ze skargi Marzanny P.-D. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 11 września 1998 r. (...), w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 1995-1997, po rozpoznaniu wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 19 stycznia 1999 r. w sprawie III SA 7853/98 do wyjaśnienia (...):
Czy zwrot kosztów przejazdu przysługujący sędziemu na podstawie art. 75 par. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ uważa się za przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./?
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 1999r. skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie zwrócił się (...) do Prezesa tego Sądu o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów, przedstawionej na wstępie istotnej wątpliwości prawnej.
Powyższa wątpliwość prawna powstała na tle następujących okoliczności faktycznych i prawnych rozpoznawanej sprawy ze skargi Marzanny P.-D.
Urząd Skarbowy w M.M. decyzją z dnia 8 lipca 1998 r., wydaną na podstawie art. 79 par. 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ odmówił Marzannie P.-D., kwestionującej zasadność pobrania przez płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, stwierdzenia nadpłaty tego podatku za lata 1995-1997r. W motywach tego rozstrzygnięcia podano, że wprawdzie Marzanna P.-D. jest sędzią i zgodnie z art. 75 par. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ przysługuje jej zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejscowości, w której znajduje się sąd, to jednak regulacja ta - w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - nie daje podstaw do zwolnienia od podatku dochodowego uzyskanych z tego tytułu kwot. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy z 1991 r., za przychody ze stosunku pracy bądź stosunku służbowego uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty lub świadczenia w naturze uzyskiwane od pracodawcy, a ponadto również świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Zwrot kosztów przejazdu sędziego - dokonany w warunkach przewidzianych w art. 75 par. 2 prawa o ustroju sądów powszechnych - jest więc przychodem ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ I instancji podał ponadto, że wprawdzie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne są od podatku dochodowego m.in. należności za czas podróży służbowej, to jednak przepis ten nie ma w sprawie zastosowania. Stosownie bowiem do przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy, podróżą służbową jest wykonywanie zadania określonego przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika. Organ I instancji stwierdził również, że w okolicznościach faktycznych rozpoznawanej sprawy, Marzanna P.-D. może uzyskać zwrot podatku związanego z podwyższeniem o 25 kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W odwołaniu od powyższej decyzji Marzanna P.-D. - powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 1996 r. , SA/Wr 2754/95 - podtrzymała pogląd o braku podstaw prawnych do opodatkowania otrzymywanych przez nią, na podstawie art. 75 par. 2 prawa o ustroju sądów powszechnych, kwot stanowiących równowartość przejazdów z miejsca zamieszkania do O., w której ma siedzibę Sąd Rejonowy w O.